هنرمندی گمنام در گوشه ی شهر

انسان‌ها هنر را برای تسکین خود برگزیده‌اند، چه هنرمندان و چه مخاطبان اثرهنری، در هنر مایه آرامش می‌جویند.آنچه در هنر به نظر اصل است،‌ زیبایی است. هرچند در هر زمانی زیبایی را به شکل‌های مختلفی درک می‌کنند.
بعضی هنر را آینه واقعیّت‌های موجود در جهان از طبیعت تا زندگی آدم‌ها به حساب می‌آورند. بعضی زمانی نام هنر را بر چیزی می‌گذارند که سازنده‌ اش با آن احساس آرامش کند و آنچه در نظر دارد به تمامی بیان کرده باشد. بعضی می‌گویند اگر مخاطب به درستی نفهمد که هنرمند چه می‌گوید،‌ اثرش چه ارزشی می‌تواند داشته باشد. بعضی از شکل اثر حرف می‌زنند که اگر اثر هنری از قواعد و شکل درست هنر پیروی نکند،‌ هنرمند اثر هنری خلق نکرده است.
بسته به آنکه هنرمند چه ابزاری را برای بیان هنرش انتخاب کند،‌ هنرها شاخه‌های مختلفی را تشکیل داده‌اند. همچنان که باید بدانیم بعضی سخن‌ها را فقط با بعضی ابزارها می‌توان گفت؛ مثلاً شاید هیچ وقت نتوانیم از روی یک شعر حافظ، یک فیلم سینمایی بسازیم، ولی شده است که یک اثر هنری با یک ابزار دیگر بیان بسیار زیبایی به ‌خود گرفته است. امّا همچنان که گفته شد، اصل بر زیبایی است. با هر ابزاری که می طلبد، باید چیزهای زیبا خلق کنیم و آن را به جهانیان و آدم‌ها هدیه کنیم. این می تواند فرهنگی ماندگار باشد.
آنچه سبب افسوس است،آن است که هنر را در زمان خودش درک نمی کنیم و بسیار ساده از کنار آن می گذریم.کاری که امروزه بسیاری از ما انجام می دهیم، تنها دویدن در پی ثروت و مقام است و حتّی لحظه ای را درنگ نمی کنیم که ثروت بدون فرهنگ و قدرت بدون ایمان و تجربه می تواند سیاهچاله ای باشد که ما و خانواده و اطرافیان ما را در خود غرق خواهد کرد. باید دستان هنرمندان را بوسید که بدون ادّعا و چشمداشت در گوشه ای از دنیا به خلق آثاری می پردازند که برای ما و آیندگان ما سرشار از درس و نکات آموزنده زندگی است.
استاد مرتضی منتظری متولد 1337 شهر گوگد و در خانواده ای هنرمند چشم به جهان گشوده است و ملّا محمّد ادیب جدّ پدری استاد، یکی از بزرگان زمان خود می باشد .
استاد منتظری سال‌های عمر خود را در مغازه ای سپری کرده است که شاید کمتر از نه متر مربّع است و در کنار خلق آثار بسیار زیبا، مفهومی و عمیق خود از طریق  انجام کارهایی همچون جوشکاری و پارچه نویسی امرار معاش می کند، ولی اندیشه و تفکّر این هنرمند شهرستانی چیزی فراتر از شهر و شهرستان را درنوردیده و آنچه را که با تمام وجود خلق کرده است، تحفه ای برای آیندگان می داند و می گوید ما همه در برابر نسل آینده مسؤول هستیم؛ زیرا روزی آیندگان از ما خواهند پرسید در دوران حیات خود از فرهنگ و تفکّر خود چه برای ما باقی گذاشتید و ما به وسیله چه ابزاری بدانیم اجداد و پدران ما چگونه بودند، چه تفکّراتی داشتند و بر چه مبنایی زندگی کردند.
هنرمند پیکرتراش شهرستانی بیان می کند 17 سال است که در زمینه هنر پیکرتراشی فعّالیّت می کند و تاکنون حدود چهل اثر هنری باارزش را خلق کرده است وآن‌ها را به مانند گنجینه ای می داند که باید برای آیندگان حفظ شود. استاد منتظری در خصوص فعّالیّت هنری خود می گوید: آنچه من انجام می دهم، نوعی عشق است؛ عشق به ایرانیان و عشق به هنر .
اثر شاخص استاد پیکرتراش گلپایگانی اثری است به نام درخت علم. این اثر دارای ارتفاع 124 سانتی متری و برگرفته از 124 هزار پیامبر از آدم تا خاتم می باشد که طی دو سال و نیم خلق شده است. در این اثر داستان خلقت آدم و سجده فرشتگان مقرّب الهی و سرکشی شیطان از اشرف مخلوقات به نحو هنرمندانه ای به نمایش کشیده شده و از هر سو به این اثر نگاه کنید،کلمه علم را در آن خواهید دید که تنه درخت علم می باشد و این درخت را می‌توان شاهکاری دانست که از چوب یک تکّه و براساس قصص قرآن و برگرفته از ایده و خلاقیت هنر ایرانی می باشد و سخن به گزاف نیست اگر بگویم جایگاه این اثر در بهترین موزه‌های ایران است و نه در دکّه کوچکی که انتظار نگاهی کنجکاو را دارد.
استاد منتظری بیان داشت: چوب‌هایی که در این سبک استفاده می کند، اغلب از اقلیم همین منطقه مثل گردو، گلابی، اقاقیا، زبان گنجشک و دیگر مناطق مثل افرا، راش و اکالیپتوس و … می باشد .
وی در خاتمه عنوان کرد: در طیّ مدّت فعّالیّت خود تنها موفّق شدم آثار خود را دو مرتبه در شهرستان به معرض دید علاقه مندان قرار دهم و به دلیل ظرافت و نوع آثار، امکان نمایش آنان در هر مکان و شرایطی وجود ندارد ولی علاقه مندان و دوست داران این هنر زیبا می توانند از این آثار دیدن کنند و من نیز به نوبه خود این عزیزان را راهنمایی خواهم کرد.
متأسّف شدیم که هنرمندان خارج از کشور به خاطر هنرهایی که شاید دوام و ماندگاری چندانی ندارند، آنقدر در رسانه ها عنوان می شوند و هنرمند ایرانی با عشق بی پایانش به ایران اینگونه غریب مانده است.

مصاحبه توسط مهری طالاری