خودشیفتگی

خود شیفتگی

« نباید ماها گمان کنیم که هرچه می گوییم و می کنیم کسی را حق اشکال نیست. اشکال ، بلکه ، تخطئه یک هدیه الهی است برای رشد انسانها»  

         امام خمینی (ره)صحیفه نور-جلد21،ص451

متأسفانه در برخی جوامع کوچک وقتی با افرادی کوچک و کوتاه بین رو به رو می شوی که آن فرد یک مسئولیتی را هم بر عهده گرفته باشد، خیلی خیلی سخت میتوان منظور و مفهوم حرف خود را بیان کنی و یا اگر می خواهی جهت اصلاح امور بصورت خیر خواهانه نقدی منصفانه همراه با پیشنهاد ارائه دهی با برخوردی نامناسب روبه رو خواهی شد و این بلایی است که گریبان ما را گرفته است. براستی چرا  به برخی از مسئولین که مناصبی را اشغال کرده اند نقدی وارد می کنی چنان رفتار توأم با عصبانیت از خود بروز می دهند که نمی توان به آنها نزدیک شد و گاهاً نیز دست به رفتارهای ناشایست می زنند.

بنا به تصریح قرآن کریم،انسان با وجود نفس امّاره،همیشه در معرض لغزش قرار دارد.گاهی لغزشها به گونه ای هستند که دیگران بیش از خود انسان متوجه آن می شوند و چنانچه هر از چند گاه در مسیر زندگی،خود را از زاویه دید دیگران ملاحظه کند،بهتر به لغزشهای احتمالی خود پی می برد. و اگر به فکر سعادت خویش باشد، بهتر می تواند به اصلاح بپردازد.

ورای از معنی و مفهوم نقد که در اصل یعنی «جدا کردن سره از ناسره»،بهانه جویی و عیب جویی جدای از نقد است و افراد می بایست در جامعه اسلامی با الهام از قرآن کریم که می فرماید« فَبشِّر عِبادِ الَّذینَ یَستَمِعونَ القَولَ فَیَتّبِعونَ أحسَنَه»«پس بندگان مرا که به سخن گوش فرا می دهند ، آنگاه بهترین آنرا پیروی می کنند،مژده بده»رفتار کنند .

چنانکه در آغازین سخن این نشریه در شماره اول بدان اشاره کردیم به طور روشن مواضع و سیاست های خود را عرضه کردیم و نوشتیم که به دنبال خوشامد این فرد و آن فرد و یا گروه خاص پا به عرصه میدان نگذاشته ایم، بلکه آمده ایم آنچه رسالت است انجام دهیم و به مصداق آیه شریفه « وَ ذَکِّر فإنَّ الذِّکرَی تَنفَعُ المُؤمِنینَ»« و پند ده ،زیرا که پند در مؤمنان سودمند می افتد» حرکت نماییم.متأسفانه شاهد هستیم که برخی از مطبوعات خاص در شهر به جهت ارتزاق و کسب درآمد چنان مجیزه گوی برخی شده اند که دائم در تمام جلسات و محافلی که خبرسازی و شارلاتانیزم مطبوعاتی را می طلبند دعوت می شوند و همه آنانی که ضعف مدیریت دارند و به منظور سرپوش نهادن به سوء عملکرد خود می خواهند این گونه نشریات برای آنان پوششی باشد، و یا دست به راه اندازی غیرقانونی نشریات داخلی با گستره شهرستانی می زنند که این از مصادیق بارز انحراف فکری و اخلاقی رسانه ای است که البته چندان اهمیتی ندارد، چون از قدیم گفته اند:«کور کور را پیدا می کند،آب …گودال را».

و یک نکته با کسانی که انتقادپذیرند 

این افراد باید بدانند که آثار نقدپذیری بسیار است از جمله

1-نقدپذیری نوعی کسب معیار سنجش برای رفتارهای آینده است.

2-نقدپذیری باعث کاهش وسوسه انسان نسبت به انجام بسیار زیاد کارها در یک زمان و آگاهی نسبت به خطر پراکندگی قواست.

3-نقدپذیری،موجب تشخیص دوستان مناسب نیز می شود؛چنانکه حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود:«برگزیده ترین مردم در نظر تو باید کسی باشد که عیب های زندگیت را به تو هدیه کند و در تکامل نفس کمک تو باشد».علت اصلی گریز از انتقاد، ترس از روبرو شدن با خویشتن خویش است.هر شخصی در پی آن است  تا تصویر بی نقصی از خود ارائه دهد و همواره در آینه ای ساختگی که هیچ عیبی را نمی نمایاند بنگرد،روانشناسان از این گونه افراد به افراد «خودشیفته» تعبیر می کنند.افراد خود شیفته،افرادی هستند که شیفته خویش اند و از خود تصور قطب بودن دارند.

قرآن می فرماید «برخی از مردم آنگاه که(انتقاد بشود و)گفته شود:از خدا بترس غرور آمیخته به گناه او را می گیرد(و از پذیرش حق سر باز می زند)پس آتش دوزخ برای او کافی است و بد جایگاهی است.سخن گفتن در این باب بسیار است که ضروریست به پیامدها و آثار سوء گریز از انتقاد بپردازیم ولی آن را می گزاریم به مجال دیگر که ختم کلام را با حدیث شریف از امام علی (ع)در مورد استبداد به پایان مبریم.« اَلا اِستبدادُ یرَأیکِ یُظِلُکَ وَ یُهورکَ فِی المَهاوی »استبداد و تکیه بر اندیشه خودت،تو را دچار لغزش می کند و در پرتگاه سقوط می افکند.

   م.ولایتی