بی توجهی مسئولان دو روستای غرقاب و دیزیجان را که بهشت گلپایگان بود به جهنم تبدیل کرده است

به گزارش خبرگزاری بیان،علی اکبر مردانشاهی عضو شورای روستای دیزیجان در بیان مشکلات این روستا در حضور رئیس شورای شهرستان و جمعی از خبرنگاران بیان داشت : در حال حاضر حدود ۲۶ خانوار در این روستا ساکن می باشند و با مشکل بی آبی دست و پنجه نرم میکنند .

وی ضمن ابراز ناراحتی از وضعیت خشکسالی و تاثیر بی آبی در این منطقه گفت: ۲۰۰ هکتار از زمینهای مرغوب منطقه وجود دارد که تحت تاثیر خشکسالی درحال خروج از کشت می باشد و این موضوع بسیار نگران کننده است.

عضو شورای روستای دیزیجان در ادامه گفت: در گذشته نه چندان دور چاه آب این منطقه آب را تامین میکرد وحتی تولیدات شیلات نیز در این روستا انجام می شود و با فروخته شدن چاه آب به یکی از شرکتهای بالادست همه تولیدات دراین روستا تعطیل شد.

مردانشاهی بیان کرد: دو روستای غرقاب و دیزیجان به دلیل بی توجهی مسئولین درحال نابودی است و منطقه ای که بهشت گلپایگان بود اکنون تبدیل به جهنم شده است.

وی با اشاره به بی آبی منطقه گفت : ما انسان هستیم و حق زندگی داریم و امروز چکه‌ای آب برای کشاورزی در منطقه وجود ندارند.

عضو شورای روستا با بیان ابراز خستگی از نامه نگاریها متمادی طی سالیان دراز به ادارات و ارگانهای مختلف گفت: دیوان عدالت اداری کشوری رأیی را مبنی بر اینکه روستای دیزیجان حق آبه دارد صادر کرده و حق اهالی این روستا را به رسمیت شناخته، اصفهان نیز به این رای اعتراضی نکرده است، اما متاسفانه امور منابع آب گلپایگان به رای دیوان اعتراض گذاشته است، مبنی بر اینکه چشمه‌های دیزیجان چشمه نیست بلکه زهکش و چاله است!

مرانشاهی با ابراز ناراحتی اهالی این روستا نسبت به عدم پیگیری حق آبه روستا گفت : رای توسط دیوان صادر شده است ولی مسئولین شهرستان نسبت به رای معترض شدند ما مردم این کشور هستیم، اما حق ما را نمی‌دهند؛ تقسیم عادلانه آب کجاست؟ آبی که حق این روستا است را نمی‌دهند، اما ساعتی ۱۱ هزار تومان به ما آب می‌فروشند.

وی با اشاره به قانون سال ۶۱ مبنی بر جبران خسارت کشاورزان براثر خشک شدن چاها وقنوات براثر صنعت گفت: نزدیک نه سال است برای احقاق حق مردم عملی صورت نگرفته است و مردم منطقه از نظر اقتصادی بسیار آسیب دیده اند و دو روستایی غرقاب و دیزیجان تنها حق ابه خود را از قانون عادلانه آب مطالبه می کنند.

در ادامه غلامرضا زندی عضو سابق شورای روستا گفت : اگر امروز شاهد عدم استقبال مردم از مسئولین هستیم به دلیل عدم پایبندی مسئولان به تعهدات خود میباشند.

وی افزود: در منطقه دیزیجان چشمه ها ۲۰۰ لیتر آب داشتند و بهترین محصولات در این منطقه برداشت می شد واز نظر سر سبزی و این منطقه سر آمد کوچری بود.

عضو سابق شورای روستای دیزیجان عنوان کرد: در سابق ۳۰۰ دام سنگین وجود داشت و اکنون تعداد دامها به ۲۰ گاو رسیده است و به دلیل خشکسالی تولیدات لبنی و کشاورزی روستا به حداقل رسیده است این درحالی است که حق روستا را از زیر زمین میبرند و کسی تا کنون حق آبه روستا را مطالبه نکرده است.

زندی بیان کرد: خشکسالی از یک طرف و بسیاری از مسائل مانند تب برفکی که دوسال پیش تمام حیوانات سنگین این روستا را نابود کرد و این درحالی بود که هیچگونه مساعدتی با دامداران صورت نگرفت .

خبرنگار: مهری طالاری