«کمی تا آخر دنیا» نوشته آزاده دفاع مقدّس محمّدرضا آقامحمّدی از گلپایگان

مقدمه :

نَحنُ نَقُصُّ عَلَیکَ نَباَهُم بِالحَقِّ‌إنَّهُم فِتیَهٌ ءَامَنوُا بِرَ بِّهِم  وَ زِدنَاهُم هُدًی (سوره مبارکه کهف آیه 13)

ماقصّه آنان را براستی و درستی برتو حکایت خواهیم کرد.آنان جوانمردانی بودند که به پروردگارشان  ایمان آوردند و ماهم بر (مقام ایمان) و هدایتشان افزودیم.

لَقَد کانَ فِی قَصَصِهِم عِبرَهٌ لِأُولِی الاَلبَابِ مَاکانَ حَدیثاً یُفتَرَی (سوره  مبارکه یوسف آیه 111)

همانا در حکایت و سرنوشت ایشان عبرتها و درس هایی برای صاحبان خرد است. سخنی که به دروغ بافته نشده است.

خداوند سبحان بر اساس سنّت خویش برای هر انسانی  یک عمر قرار داده است  تا با استفاده از این عمر کوتاه و پرمشقت مراتب کمال و تعالی را بپیماید.

اگر تقدیر خداوند چنین می شد که خداوند به  هر انسانی  دو عمر عطا می کرد شاید سرنوشت  خیلی از انسانها عوض می شد  .خردمندان ، این فرصت طلائی دوباره را  غنیمت شمرده و آن را به روزگار طلائی  و جاودانی مبدل می ساختند ودیگر افسوس فرصت های طلایی از دست رفته را نمی خورند ولی انسان که مسجود فرشتگان خدا و خلیفه الله است با  همین یک عمر هم می تواند توشه بسیار خوبی جمع آوری کند؛اگر صاحب خرد و تفکر و اهل عبرت باشد . مطالعه سرگذشت دیگران و استفاده از تجربیات آنها مانند آن است که گویا انسان دوبار و یا حتی چند بار از خالق خویش عمر و فرصت گرفته است.در میان این سرگذشت ها و قصّه ها به قول قرآن کریم  سرگذشت  انسانهایی که روزگاری  پاجای پای مردان  الهی گذاشته  اند و رنگ خدایی گرفته اند «صِبغَهَ اللهِ وَمَن اَحسَنُ مِنَ اللهِ صِبغَه[1] »می تواند موثرترین باشد.

در تاریخ ایران اسلامی ، درخشان ترین  دوران پس از ورود اسلام  به ایران و پذیرش آن از سوی ملت با فرهنگ و تمدن کشورمان  عصر طلائی طلوع خورشید روح الله از مغرب است.هم او که با آمدنش به کالبد مرده ما روح بخشید و ما را زنده کرد و با نفس مسیحائی خویش که ساخته و پرداخته  سالها تهذیب و تزکیه نفس بویژه 15 سال در جوار ملکوتی امیرمومنان بود. از انسانهای بعضاً مرده و غرق در لجنزار طاغوت مردانی ساخت که  همچون پیامبران الهی که وحی بر آنان نازل می شد  حرف می زدند و حرکات و اعمالشان ملکوتیان را به حیرت واداشته بود .فرشتگانی که در هنگام خلقت انسان اعتراض  نموده و تنها خویش را سزاوار عبودیّت و بندگی خدا می دانستند  اکنون در مقابل این همه عظمت و بزرگی  سر تعظیم فرود می آوردند و دیگر حرفی برای گفتن نداشتند .فرزندان روح الله ره صدساله  و بلکه هزار ساله را یک شبه می پیمودند .مردانی که زمان  و مکان و نحوه شهادت و مکان دفن خویش را قبل از شهادت  پیش گوئی کرده  و آن را به دوستان خویش اعلام می نمودند  .آری اگر حضرت اباعبدالله الحسین (ع) نفرموده بودند یارانی مثل یاران خویش  ندیدم  می توانستیم  این مردان و فرزندان روح الله را از بی نظیرترین های دوران  بشریت بنامیم.بودن با آن انسانهای ملکوتی  و همراهی با آنها  توفیقی بود که نصیب اینجانب گردید.

امید  به همراهی و هم نشینی با دوستانم در جنات عدن [2] بویژه پنج همرزمم که غریبانه وگمنام شهید شدند و قدر دانی و تشکر ازآن ملکوتیان که تعظیم شعائر الله[3] است سالهامرا به فکر فرو برده بود تا با ثبت خاطرات دوران جنگ و اسارتم ،تکلیف ودینم را  نسبت به شهدا و خصوصاً این پنج شهیدگمنام، هرچند ناقص و کوتاه انجام دهم.

این امید ذهن مرا طوری به خود مشغول کرده بود که هرگاه برای خاطره گویی به محفلی دعوت می شدم دوست داشتم وگویی از درون کسی مرا وادار می کرد تا ابتدا به باز گویی خاطره ی  آن پنج شهید گمنام بپردازم .توصیه ها و تشویق همسر،فرزندان و دوستانم نیز برای ثبت خاطراتم به کمکم آمد هر چند سالها از آن دوران گذشته ولی این امیدبه من می گفت دیر نشده است لذا خاطراتم را با تمام سختی ها و فراموشی بسیاری از آنها واز یاد بردن اسامی دوستانم بر صفحات کاغذ با مداد ودر دفتر چه ای نوشتم و تردید داشتم که آنها را برای چاپ آماده و ارائه کنم . تا اینکه توفیق دیدار با مقام معظم رهبری در تاریخ 25/5/1391 به همراه جمعی از دوستان آزاده  نصیبم گردید ودر این دیدار سراسر شور وعشق و دلباختگی ایشان امر فرمودند که آزادگان خاطرات خویش را ثبت و برای دوستان و علاقه مندان ارائه نمایند لذا مشتاقانه و بی درنگ آنچه از قبل  بر روی صفحات کاغذ نوشته بودم باز نگری کرده تا آنرا تقدیم ملّت بزرگ ایران و تمامی عاشقان خمینی عزیز و رهروان راه سراسر نور شهیدان در سرتاسر عالم نمایم . ان شاءالله مورد رضای حق تعالی و حضرت ولی عصر (ع)قرار گیرد.خدایا تو خود می دانی و شاهدی که هدفی جز انجام وظیفه و تشکر از آن ملکوتیان ندارم پس مرا کمک کن تا آنچه شایسته و در شأن مقام رفیع آنان است بر صفحات کاغذ بنویسم.

آمین رب العالمین

محمدرضا آقامحمدی

شهریور 1391

1-سوره مبارکه بقره آیه 138

2- تعبیر قرآنی (وسط بهشت).

3- وَمَن یُعَظِّم شَعا ئِرَالله فَأِنَّها مِن تَقوی القُلوب(سوره مبارکه حج آیه 32)