دومین بیانیه‌ محیط زیستی دکتر محمدباقر قالیباف با موضوع «آب» منتشر شد

به گزارش خبرگزاری بیان  جبهه‌ محیط زیست، سلامت و میراث فرهنگی نیروهای انقلاب اسلامی راهبردهای کلان حفاظت و صیانت از آب مورد نظر محمدباقر قالیباف را در قالب بیانیه ای منتشر کرد.

در این بیانیه آمده است:

«آب و منابع آن، شریان حیاتی جوامع بشری است. حیات مخلوقات به آب وابسته بوده و کردگار تداوم  حیات را در گرو وجود آب دانسته است. سرزمین ما در بخش نیمه خشک جهان هستی واقع شده و از دیرباز نیاکان ما با بهره مندی از دانش سنتی خویش، سکونتگاه ها، کشتزارها و صنایع خود را در حاشیه رودخانه ها، دریاچه ها، تالاب ها و … و در تعامل احترام آْمیز با آب بنا می کرده اند. بهره مندی از منابع آب در ایران زمین، برخاسته از تجارب ارزشمند ایرانیان در کنش با طبیعت متغیر و اقلیم متنوع این سرزمین بوده است. حفر چاه ها، احداث قنوات، هدایت و کنترل آب های سطحی، احداث بندها و سدهای تاریخی و مهندسی آب از گذشته تاکنون بخشی از ترفندهای سیستماتیک ایرانیان در بهره مندی بهینه از منابع آبی بوده است.

آب در قالب عنصری پاک و مقدس همواره نقش پرداز چهره زمین، نوع کاربری اراضی، تنوع در کشت و محصول برداری، معماری و ساخت و ساز، هنر، شعر و موسیقی و نقاشی، تنوع زیستی در فون و فلور و حتی پوشش و گویش و… بوده است. در یک مفهوم کلی، آب فرهنگ ساز و جامعه پرداز بوده و هست. صیانت از آب، حفاظت و پاسداشت نخستین قطعه از شالوده حیات در این سرزمین است.

راهبردهای کلان حفاظت و صیانت از آب در قالب موارد ذیل مطرح می شود:

   – حفاظت از منابع آب و زیستگاه های مرتبط با ذخیره گاههای آن با تدوین و تبیین ساختاری قانون جامع آب

– مطالعه و شناسایی منابع آب در رویکردی جامع نگر و تعیین خطرات و مشکلاتی که منابع آب و به ویژه حوضه های آبخیز کشور با آن مواجه هستند.

– تهیه اطلس جامع آب با بهره گیری از سیستم های جامع و هوشمند که بتوان تغییر و تحولات را در آن بروز رسانی نمود

– جلوگیری از تخریب منابع آب و حفظ  و احیاء  و توسعه بهره برداری بهینه از آن ها در جهت توسعه پایدار

– احیای قنوات و بهسازی و بازسازی آنها

– برقراری نظام هوشمند و تخصصی در مکان سفره های آب زیرزمینی جهت حفاظت و جلوگیری از ورود آلودگی های شهری، روستایی و کشاورزی و صنایع به آنها

– بررسی و مدلسازی الگوی بهینه مصرف در سکونتگاه ها، صنایع و کشاورزی با توجه به ساختارهای اکولوژیکی، اقلیمی و محیطی

– جلوگیری از احداث صنایعی که منطبق با اقتصاد سبز نبوده و آسیب رسانی و تخریب منابع آبی و تغییرات اقلیمی که موجب تاثیر در جریانات نزولات جوی می شود.

-ایجاد ساختار مسئولیت مدیریت منابع آب مابین وزارتخانه ها، نهادها و ارگانهای ذیربط که بتواند به شکلی جامع و همه جانبه نگر کنترل و پایش پروژه ها به ویژه طرحهای سد سازی را تحت بررسی داشته باشد تا بتوان بدینوسیله نگرش یک سویه به طرح های عمرانی را حذف نموده و مانع از احداث  طرحهای «پول خوار» و مخرب ضد اکولوژیک چون سد سازی شد.

– تعیین ضوابط ویژه در دادن مجوز صنایع تاثیرگذار در میکرواقلیمها  و مخرب در مصرف آب رودخانه ها چون احداث پروژه های آب بر از جمله کارخانجات و صنایع فولاد در پهنه های ویژه اکولوژیک مانند حاشیه رودخانه هایی چون زاینده رود، در مناطق نیمه خشک و خشک ایران و …

–  تخصیص اعتبار ویژه و سیستم مدیریتی جهت جدا سازی سامانه پرهزینه تصفیه آب آشامیدنی (روزانه هر نفر  ۵ تا ٧ لیتر) از آب مصرفی غیر آشامیدنی شهری که دست کم ١۵٠ تا ٢٠٠ لیتر مصرف وجود دارد.

– آگاهی رسانی عمومی همه جانبه برای ترویج مدیریت بهینه آب در کشاورزی، صنایع و شهرها

– تدقیق نوع کشت با میزان مصرف آب و تبدیل کشت های پر مصرف و ارزان قیمت به محصولات کم مصرف که در بازار داخلی و خارجی سوداور باشند.

– تعیین و اعمال سوبسید در ایجاد روش های نوین کشت و ابیاری کشتزارها، باغات، گلخانه ها و …

– تخصیص اعتبار و بروز رسانی ایستگاه های سنجش اقلیمی و …

– حریم گذاری اکولوژیک رودخانه ها، رود دره ها، چشمه ها، دریاچه ها و تالاب ها

– تعیین ضوابط ساخت و ساز، کشاورزی و صنعت در حریم اکولوژیک آب های زیر زمینی

– تببیین ضوابط تقسیم منابع آب و اعمال آیین نامه های اجرایی مستخرج از آنها در سطوح برنامه ریزی کلان تا خرد کشور

– جلوگیری از توسعه ساخت و ساز، شهرک های توریستی، صنایع و … در حریم اکولوژیک منابع آبی

– تبیین برنامه های ادواری پایش منابع آبی

– انتقال صنایع آلاینده از محدوده حریم منابع آب

– ایجاد ساختار مدیریتی منسجم ریسک در بحران های آب و خشکسالی

– چاره اندیشی و رفع عوامل کاهنده بارش در کشور که بخش عمده ای از آن معلول بوجود آمدن کانون های حرارتی بواسطه سوزاندن گازهای خروجی از تاسیسات نفتی و گاز است.

– مکانیابی مناسب برای تاسیسات و کارخانجات گرماساز و اثر گذار در شکل گیری و باروری ابرهای ورودی به سرزمین و صیانت کریدورهای بارش آور

– مدلسازی تخصصی و مکانیابی دقیق توسعه طرح های آب و ارزیابی آثار زیست محیطی و تغییرات متاثر از طرح ها

– بهره گیری از مشارکت مردمی، سمن ها و نهادهای بخش خصوصی و دولتی در حفاظت از منابع آب

– مدیریت اجرایی کنترل و ذخیره سازی سیلاب ها و بارش های فصلی

– بهره برداری بهینه از آب های مرزی کشور

 – اصلاح قانون توزیع عادلانه آب و تدوین قانون جامع آب کشور

 – اعمال الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی  و صنعت و

 – جلوگیری از تخریب منابع آب و حفظ  و احیاء  و توسعه بهره برداری بهینه از آن ها در جهت توسعه پایدار

 – تعیین حریم بهداشتی و زیست محیطی برای منابع تامین کننده آب شرب

– مدیریت و دیپلماسی حفاظت و صیانت از حق اب در آب های مرزی کشور

– افزایش مشارکت های بین المللی در حوضه های آبریز بین المللی

– افزایش توانمندی ها در راستای ذخیره سازی آب

– مدیریت جامع و فرابخشی منابع آب

– تغییر در مدیریت سازه ای و ایجاد ساختار مدیریت غیر سازه ای در حفاظت و توانمندی منابع

– تدوین راهکارهای مدیریتی جلوگیری از افت تراز آب های زیر زمینی و کاهش منابع آب

– مرمت محیطی اراضی پست جلگه ای به عنوان ذخیره گاههای آب

– تخصیص سوبسید و حمایت مالی از کشاورزان در راستای افزایش بازده آبیاری

– بهره مندی از تجارب جهانی در مدیریت منابع آب

– برنامه ریزی مشارکتی میان بخش دولتی، خصوصی و جوامع بومی در مدیریت مصرف، ذخیره، پاکسازی، و محافظت از منابع آبی

– تغییر مدیریت به سمت مدیریت مصرف بهینه و افزایش ظرفیت ذخیره و بهره برداری

– تدوین راهبرد سیاست گذاری منطقه ای، ملی و بین المللی آب (هیدرپولتیک)

– تدوین راهبرد بهره برداری از آب های خلیج فارس و دریای مکران (عمان) و دریای کاسپین (خزر) با توجه به عدم وجود هیچ برنامه مدونی برای این کار.

– ممنوعیت استفاده از سرشاخه های رودهای بزرگ و مهم کشور از جمله، کارون، زاینده رود، دز، کرخه و … به عنوان پاک ترین و با ارزش ترین و گرانبهاترین آب های دنیا برای خنک کردن توربین های کارخانجات و صنایع که مصداق بارز حیف و میل و نابودی عمدی منابع با ارزش است.

– تدوین ارزشگذاری محیط زیستی اکوسیستم آبی کشور

– تدوین سند ملی اکوسیستم آبی کشور بر مبنای مطالعات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی»

منبع: فارس