امر به معروف و نهی از منکر؛نظارت همگانی 8

(ادامه مباحث گذشته در رابطه با عوامل ترک امر به معروف و نهی از منکر)

6- جایگاه اشخاص گنهکار

صاحب منصبان اجتماعی و اداری،مقامات مافوق،پدر و مادر و امثال ایشان کمتر مورد امر و نهی قرار می گیرند؛آن هم به عللی از جمله:موقعیّت سنّی و فکری و مقامی،هیبت و ابّهت،خجالت کشیدن از دستور و موعظه به ایشان یا برخوردها و واکنش های بعدیشان.البتّه یک فرد باایمان-در هر شرایطی که باشد-از تذکّرات سازنده دیگران استقبال می کند،ولی برخی از افراد به خاطر پاره ای از ذهنیّات خود از امر و نهی این دسته از افراد پرهیز می کنند.

نوع دیگر عامل یادشده در منشأاثر بودن اشخاص گنهکار و وابستگی افراد جامعه  به ایشان در ارائه خدمات  اجتماعی،سیاسی،علمی،مالی و … می باشد که  در صورت امر و نهیشان دیگر آن خدمات بریده خواهد شد.راه اصلاح در این باره، قطع امید و دلبستگی از آنان و توکّل بر خداوند متعال و عمل به سیره پیشوایان دین(ع)،اولیا و شهداست.ناگفته نماند که امر و نهی این افراد،شیوه های خاصّ خود را می طلبد که إن شاء ا… در جای خود بدان خواهیم پرداخت.همچنین لازم به ذکر است که نقطه مقابل این عامل یعنی وابستگی گنهکاران  به آمران و ناهیان و یا کوچک تر بودن یا زیردست بودن آنان،خود یک نقطه مثبت می باشد تا نیازهایشان مشروط به انجام واجب و ترک گناه برآورده شود.

7-ملامت دیگران،مخالفت دشمنان

 متأسفانه عده ای از متدیّنین به دلیل سرزنش های افراد گنهکار یا هوادارانشان به هراس افتاده و امر به معروف و نهی از منکر را ترک می کنند؛در حالی که ملامت سایرین،مجوّز رها کردن امر و نهی  در دین نیست و نباید کمترین تغییری در مبارزه او با گناه داشته باشد.از سویی دیگر،دشمنان اسلام و ارزش های اخلاقی و انسانی که در رأس آنان جبهه استکبار و سازمان های بین المللی آلوده به شبکه خبیث صهیونیستی قرار دارند نیز دخالت کرده و با طرح شعارهای فریبنده همچون: حقوق بشر،آزادی،مدگرایی،حقوق زن و مانند این ها از هر گونه امر و نهیی که سبب زنده نگهداشتن احکام دینی گردد،جلوگیری می کنند.

هم مردم و هم متولّیان مسئول نباید از به اصطلاح هارت و پورت های دشمنان بترسند.تهدید دشمنان به تحریم اقتصادی که از تهدید خداوند به تحریم بهشت و تهدید به عذاب بزرگتر نیست؟خداوند در توصیف بندگان محبوب خود می فرماید: «و از نکوهش هیچ ملامتگری باکی ندارند».(مائده/54)

حسین ناطقی