بکارگیری فناوری نانو در ایمپلنت های استخوانی و دندانی

به گزارش بیان گلپایگان، سرامیک های زیستی یا بیوسرامیک ها، دسته ای از مواد سخت هستند که کاربرد گسترده ای در حوزه پزشکی و مهندسی بافت دارند. تولید این مواد در مقیاس های نانومتری کارایی آنها را افزایش می دهد.
روش های مختلفی را می توان برای تولید این نانوذرات به کار گرفت. در این میان روش سنتز احتراقی یکی از مهمترین روش های ساخت سرامیک های پیشرفته محسوب می شود که در دهه های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. امروزه تحقیقات بسیاری به منظور افزایش کارایی و کاهش هزینه تولید نانوذرات به روش سنتز احتراقی در حال انجام است.
مهندس سرور صادق زاده پژوهشگر دانشگاه صنعتی اصفهان با تأکید بر این موضوع که روش به کار گرفته شده در این طرح یک روش آسان و ارزان است، افزود: هدف از این تحقیق، سنتز نانوذرات سرامیکی با مورفولوژی یکنواخت و خلوص بالا با بهره گیری از روش سنتز احتراقی محلول است.
وی در رابطه با مزایای روش مورد استفاده و خواص نانوذرات تولیدشده در این طرح گفت: استفاده از روش سنتز احتراقی محلول در تولید نانوذرات سرامیکی موجب کاهش هزینه کلی فرایند سنتز نانوذرات شده است. همچنین، این نانوذرات عملکرد مکانیکی و زیستی بالایی را به دلیل مورفولوژی یکنواخت کرمی شکل و ابعاد کمتر از 40 نانومتر به نمایش می گذارند.
مواد نانوساختار به دلیل ساختمان منحصر به فرد، رفتار مکانیکی، فیزیکی و بعضا زیستی متفاوتی نسبت به مواد غیرنانویی بروز می دهند. ابعاد نانویی سرامیک های زیستی بهبود واکنش های جذب و رشد سلولی را نیز در پی دارد. همچنین این موضوع موجب بهبود عملکرد سلول های استخوان ساز و رسوب گذاری ماده معدنی کلسیم در تقابل با سلول های استخوان ساز و پروتئین ها شده و عمر ایمپلنت را در بدن افزایش می دهد. این مواد به دلیل برخورداری از نسبت سطح به حجم بالا نسبت به مواد معمولی، پیوند ایمپلنت با بافت استخوانی اطرافش را بهبود می بخشد.
این تحقیقات حاصل تلاش های مهندس سرور صادق زاده دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی اصفهان، دکتر رحمت الله عمادی عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان و دکتر فریبرز توانگریان عضو هیأت علمی دانشگاه penn state Harrisburg آمریکا است.
نتایج این تحقیق در نشریه Ceramics International به چاپ رسیده است.

منبع:ایسنا