درد دل یک آزاده با مسوولین

بسم رب الشهدا و الصدیقین

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان
من آقا محمدی هستم خادم افتخاری و همسایه شهدای گمنام که در پارک لاله گوگد در تاریخ 5 آذر 1392 دفن شدند. 3 شهید والا مقام که هر سه آنها در منطقه فاو به شهادت رسیدند. یکی از آنها در عملیات والفجر 8 و فتح فاو و دوتای آنها در تک دشمن در سال 1367 به شهادت رسیده اند. چون در اسارت دشمن بودم و رفتار بعثی ها را دیده ام عرض میکنم که شهیدانی که به دست دشمن پس از اشغال منطقه ای به درجه رفیع شهادت نائل می گردیدند در کمال غربت و مظلومیت بسیار بسیار فراوان به شهادت می رسیدند و طبیعتاً از مقام و منزلت ویژه ای در بین شهدا برخوردارند بعثی ها پس از آن که این عزیزان را به شهادت می رساندند به پیکر مطهرشان جسارت هایی می کردند که انسان از گفتن آنها شرم می کند. لذا این شهیدان جایگاه، فوق العاده، و مرتبت بلندی نزد خدای سبحان دارند. و همانگونه که خداوند در قرآن فرموده است اجرشان نزد خداوند است (فقد وقع اجره علی الله) اجر و مزد خداوند نیز بسیار عظیم است (ان الله عنده اجر عظیم) حالا این انسان های شریف و بزرگوار با این مرتبه عظیم آمده اند اینجا تا دست ما را بگیرند و ما را از گمراهی ها نجات داده و انشاالله با خود به مراتب بالای عبودیت رهنمون سازند و طبیعتاً اینها نیازی به ما ندارند این ما هستیم که به آنها محتاجیم. پس بیاییم برای خودمان ارتباطمان را با این عزیزان بیشتر کنیم هر چه بیشتر به آنها سر بزنیم فیض بیشتری نصیبمان می شود و هر چه کوتاهی کنیم سر خودمان کلاه رفته است. وجود مرقد مطهر این عزیزان در پارک، دارای محاسن بسیار و البته معایبی است که محاسن آن به مراتب بیشتر است می خواهم بگویم از زمانی که این افتخار نصیب این قطعه زمین گردیده، پیوسته خدمتشان رسیده و ارادت خویش را نشان داده ایم به تازگی عصر پنج شنبه ها و شب های جمعه با حضور تعداد اندکی از عاشقان شهدا برنامه مرثیه سرایی، نماز جماعت و دعای کمیل برگزار می کنیم و از امت حزب الله خواهشمندیم برای فیض بردن از محضر شهیدان تشریف بیاورند و به شکوه این مراسم بیفزایند.
شهدا را به خاک نسپاریم، به یاد بسپاریم.

حضور مسوولان شهر به ویژه نهاد هایی که بیشتر امورات این عزیزان به آنان مربوط می شود کم رنگ است. متاسفانه بنیاد شهید هیچ مسوولیتی در تجهیز مرقد مطهر این بزرگواران به عهده ندارد(الان پس از 5 ماه از به خاک سپاری این عزیزان هیچ اقدام عملی برای بنای یادمان این شهدا صورت نگرفته است) یک مشعل روشنایی نامناسب با کمک های مردمی بر سر مرقد این بزرگواران نهاده ایم. برای انجام برنامه های فرهنگی و … با کمک های مردمی در حد بسیار ضعیف عمل کرده ایم(به یک حسینیه، برای بزرگداشت این شهدا در طول سال برای مسافران و زائران شهدا نیازمندیم)
شهدا مظلومانه و غریبانه به دست دشمن به شهادت رسیدند و حتی حاضر نشدند نامشان را در قبال آن همه ایثار گری برای ما آشکار کنند امروز ما حاضر نیستیم یک حضور با شکوه و در شان این بزرگواران داشته باشیم.
یادمان نرود فردای قیامت باید پاسخگوی آنها باشیم مخصوصاً آنهایی که مسوولند.