به طراوت بهار

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیان گلپایگان؛ بعد از عملیات “مطلع الفجر” که در منطقه ی گیلان غرب انجام گرفت، پیکر چند تن از شهدا در منطقه جا ماند. به دلیل حجم آتش دشمن، انتقال اجساد ممکن نبود و بچه ها از دور پرندگانی که قصد آسیب رساندن به پیکر شهدا را داشتند با تیر می زدند تا بدن ها سالم بماند؛ ولی پیکر مطهر شهیدی که اهل بابل بود، درست مقابل سنگر دیده بانی عراقی ها رو به روی ما افتاده بود، که انتقال آن کار ساده ای نبود.
سرگرد «ولی بیک ناصری» و خدمه ی تانک، هر روز صبح ده، بیست گلوله ی تانک به سمت آن سنگر که از بتون آرمه بود شلیک می کردند، اما آن سنگر منهدم نمی شد.
سرانجام یک روز برادر ناصری در حال شلیک به آن سنگر بود که به شهادت رسید و سنگر منهدم شد. بچه های اطلاعات خود را به زیر سنگر دیده بانی دشمن رساندند و چون احتمال می دادند که پیکر شهید تله شده باشد و دشمن ها در اطراف آن مین گذاشته باشند، آن را به عقب کشیدند.
وقتی پیکر شهید به عقب آمد، با این که حدود یک ماه از شهادتش می گذشت، با کمال تعجب مشاهده کردیم جسد کاملاً سالم است. پیکر او نه سیاه شده بود و نه عفونت پیدا کرده بود، و به غیر از جای اصابت گلوله ها هیچ اثر دیگری در آن دیده نمی شد.
راوی: محمود رفیعی

امام و شهدا را یاد کنیم با ذکر یک صلوات
خادم الشهداء