تقوا در زندگی

باید ها و نباید های امت پیامبر (صلی الله علیه و آله)
تقوا در زندگی
حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) : « بیشترین چیزی که امت من با آن به بهشت در می آیند ، اخلاق نیک و تقوای الهی است.» 1
یکی از مواردی که باعث شقاوت و بدبختی در دنیا و آخرت می شود و داشتن تقوا یکی از مسائلی است که در دین مبین اسلام بسیار به آن تأکید شده است.
معنی تقوا
تقوا از وقی ؛ وقایه به معنای حفظ کردن می باشد. می‌گویند: « رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ »2 . این « قِ » همان وقی به معنای ؛ خدایا مارا حفظ کن .
انسان باتقوا چه کسی است؟
ما دو نوع استکان داریم ؛ بشکن و نشکن .
آدم با تقوا یعنی مسلمانی که نشکن است ؛ درحقیقت کسی است که حوادث و پول و مقام او را نمی ‌شکند و تغییر نمی ‌دهد.
درجایی که آب ترشح می شود ، خود را کنار می کشیم که خیس نشویم ، درجایی که تیزی و تیغی وجود دارد ، لباسمان را جمع می کنیم تا به لباسمان گیر نکند ، در حقیقت خود را از هرگونه آسیبی حفظ می کنیم .
انسان با تقوا کسی است که وقتی در مورد موضوعی مطمئن نیست ، آن را قطعی بیان نمی کند ، خود را از دروغ گفتن و شایعه ی دروغ حفظ می کند .
فرد باتقوا کسی است که دنبال مال حرام که هیچ، به دنبال مال شبه ناک، هرچند زیاد و راحت الوصول باشد ، نمی رود ، به جایی که نباید نگاه کند ، نگاه نمی کند .
در یک کلام تقوا یعنی آنکه انسان به حالتی برسد که وقتی به گناه رسید ، بتواند خودش را کنترل کند .
تقوا مصونیت است ، نه محدودیت !
بعضی می‌گویند : تقوا کار هر کسی نیست ، تنها ویژگی عالمان بزرگ است . شهید مطهری می‌فرمایند : تقوامصونیت است نه محدودیت. مثل اینکه شما وقتی کفش می پوشید ، محدودیتی ایجاد نمی شود ، بلکه پایتان از کثیف شدن و شیشه و خار و خاشاک مصون می ماند . انسان با تقوا به خاطر روحیه ای که در او ایجاد شده ، مصونیتی پیدا کرده که وقتی به خلاف و گناهی می رسد ، به راحتی خودش را کنترل می کند. به گفته‌ی قرآن ، یکی از دلایل آمدن همه ی انبیاء الهی ، با تقوا کردن مردم بوده ، به طوری بسیاری از دستورات اسلامی نیز بر پایه ی تقوا استوار می باشد ؛
مثلاً روزه « کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ؛ روزه را بر شما واجب کردیم تا روح تقوا در شما زیاد شود. »3
1- پیام پیامبر(صلی الله علیه و آله) ، ص 329
2- بقره / 201
3- همان / 183

حجّت الاسلام امیرحسین ظاهری