«پلاسکو»های دیگر شهر را دریابید
به گزارش خبرگزاری بیان، امروز پنجمین روز بعد از حادثه پلاسکو در خیابان جمهوری تهران است. بحرانی که از طبقه‌های انتهایی این ساختمان 50 ساله آغاز شد و با ویران شدن این ساختمان ادامه پیدا کرد و آوار برداری‌های این ساختمان همچنان ادامه داشته باشد.
این حادثه باعث شد تا همه نگاه‌ها به سمت ساختمان‌های قدیمی تهران و حتی دیگر شهرها بچرخد. سازمان آتش نشانی اعلام کرده است که «در حال حاضر 120 ساختمان امن در پایتخت وجود دارد که از این تعداد فقط دو ساختمان حائز درجه 1 شده‌اند و مابقی به لحاظ میزان ایمنی در درجه‌های دو و سه قرار دارند. 120 ساختمان پایتخت از نظر ایمنی و رعایت حداقل استانداردهای کیفی از معاونت حفاظت و پیشگیری سازمان آتش‌نشانی تاییدیه گرفتند. این در حالی است که از میان این ساختمان‌ها هیچ یک موفق به اخذ درجه ممتاز رعایت نکات ایمنی نشده‌اند و تنها دو ساختمان در کل مناطق تهران دارای درجه کیفی 1 هستند و بیش از 90 درصد ساختمان‌ها فقط حداقل‌های ایمنی را دارا هستند.»
تمام این آمارها نشان می‌دهد که ساختمان‌های تهران در معرض خطر قرار دارند. حادثه پلاسکو باعث شد تا این سوال در ذهن‌ها ایجاد شود که ساختمان بعدی کدام سازه است؟ علاالدین، آلمینیوم و …
تقی پور سخنگوی شورای شهر تهران نیز به ساختمان‌های ناامن پایتخت اشاره می‌کند و می‌گوید:« ساختمان‌های مشابه ساختمان پلاسکو در بافت فرسوده مرکز شهر تهران بسیارند. از همین رو است که توجه به نکات ایمنی بیش از هر زمان دیگری الزامی است. یکی از معضلات اصلی بافت فرسوده نبود دسترسی پذیری و پایین بودن امکان ارایه خدمات ایمنی است. معضلی که بی‌شک در کمین ساختمان علاءالدین نیز قرار دارد.»
ساختمان‌های فرسوده تهران مانند یک بمب ساعتی است که هر لحظه می‌تواند منفجر شود. مردم انتظار دارند تمام نهادهای مسئول از شهرداری تا دولت و قوه قضائیه هرچه زودتر به وضعیت ساختمان‌های تهران رسیدگی کنند. مقاوم سازی ساختمان‌های فرسوده تهران باید اولین کاری باشد که بعد از آوار براداری پلاسکو انجام می‌شود. باید هرچه سریعتر این ساختمان‌ها تعطیل و بهینه سازی آنها آغاز شود.
شاید به جرات بتوان گفت که مردم دیگر طاقت تکرار فاجعه‌هایی اینچنین در شهر را ندارند. از کجا معلوم ساختمان بعدی در وسط روز و اوج کار و رفت و آمد مردم دچار حادثه نشود.
معمولا عادت نکرده‌ایم از حوادثی که برایمان اتفاق می‌افتد درس بگیریم و به سرعت آنها را فراموش می‌کنیم اما باید بدانیم فراموش کردن فاجعه پلاسکو و پشت گوش انداختن مقاوم سازی ساختمان‌های شهر یعنی تکرار فاجعه‌ای بزرگ تر و مرگبار تر از پلاسکو.