رحمتی تمرکز ندارد و استقلال را از قهرمانی دور کرد/ پرسپولیسی‌ها خیانت کردند

به گزارش خبرگزاری بیان   عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال با حضور در خبرگزاری تسنیم به بیان بسیاری از ناگفته‌ها پرداخت و گفت: امیر قلعه‌نویی فردی کوچک‌اندام، اما بزرگ است.
مسعود معینی از آن دسته افراد حاضر در هیئت مدیره استقلال است که صحبت‌‌هایش چه مثبت و چه منفی بازخورد زیادی دارد. او با افراد زیادی چون امیر قلعه‌نویی، پرویز مظلومی و علیرضا منصوریان وارد چالش شده و حرف‌هایش را بدون ترس مطرح می‌کند. «عاشق علی پروین هستم، پرسپولیسی‌ها خیانت کردند، رحمتی در شش قدم مشکل دارد» نمونه‌ای از صحبت‌های معینی در خبرگزاری تسنیم بود.
عضو هیئت مدیره استقلال که میهمان خبرگزاری تسنیم بود، بدون پرده در خصوص وضعیت باشگاه استقلال، علیرضا مصوریان و … صحبت کرد. متن گفت‌وگو با مسعود معینی را در زیر بخوانید.
استقلال یک جام را از دست داده و در پایان نیم‌فصل در بین تیم‌های مدعی قهرمانی لیگ هم قرار ندارد. این در شرایطی است که هزینه‌های زیادی پیش از فصل انجام دادید. بگویید دلایل ضعف استقلال چه بوده است؟
هواداران خواهان آمدن علیرضا منصوریان بودند و به همین دلیل در ابتدای فصل شروع خوبی داشتیم. در این میان، باید بدانیم کار هیئت مدیره چیست. هیئت مدیره متشکل از افرادی است که در مسائل فنی و اقتصادی تلاش می‌کنند. همه در استقلال یک خانواده بوده و هدف همه ما موفقیت تیم است. فوتبال ما در همه جا از جمله تیم ملی در حال پوست‌اندازی و جوانگرایی است. این مسئله در همه جای دنیا هر 10 سال اتفاق می‌افتد. در استقلال هم از زمان پرویز مظلومی جوانگرایی آغاز شد. هواداران استقلال به بودن بازیکنانی چون فرهاد مجیدی، حنیف عمران‌زاده و … عادت کرده بودند، اما استقلال نیاز به خانه‌تکانی داشت. هر چند من بازی‌های مجیدی را فراموش نمی‌کنم که چه شور و حالی به هواداران می‌داد. پرسپولیس نمونه بارز تغییرات بود و دیگر شما پرسپولیس علی پروینی نمی‌بینید. بازیکنان ما باید بدانند به کدام تیم پا می‌گذارند. تیمی که به قول منصوریان بازی‌هایش هر هفته پخش مستقیم شده و فشار و خواسته‌های هواداران را طور مستقیم می‌بینند. اینها باعث می‌شود تا بازیکنان بدانند در چه تیمی هستند.
باز هم تأکید می‌کنم استقلال دگرگون شده است. مردم با حضور بازیکنان قدیمی به ورزشگاه می‌رفتند، اما اکنون تنها دو بازیکن یعنی مهدی رحمتی و خسرو حیدری باقی‌ مانده‌اند. این تیم جوان به سرمربی جوانی داده شده که در نفت تهران نتایج خوبی گرفت و مردم او را دوست دارند. مسلما نفت با استقلال تفاوت دارد.
انتخاب منصوریان به خاطر هواداران بود یا به این نتیجه رسیده بودید که او را انتخاب کنید؟
زمانی به انتخاب منصوریان رسیدیم که هفتاد درصد شرایط رسیدن به استقلال را پیدا کرده بود. او در دوره اول با نفت تهران به فینال جام حذفی رسید. سال گذشته هم نیم فصل اول انتهای جدول بود، اما کم کم بالا آمد و پرسپولیس را شکست داد و مانع قهرمانی این تیم شد. دلیل بعدی به استقلالی بودن او برمی‌گردد و رفتارهای مطلوبی که باعث محبوبیت او شده بود. نمی‌خواهم بگویم هواداران باعث آمدن او شدند، چون هیئت مدیره است که تصمیم می‌گیرد. اگر مربی به خاطر هواداران بازیکنی را تعویض کند، منطقی نیست. باید مربی خارجی خوب برای استقلال می‌آوردیم، اما مربی خارجی خوب کمتر از یک میلیون دلار نمی‌گرفت. چنین بودجه‌ای نداشتیم و از زمان مظلومی به مربیان داخلی قناعت کردیم. به نظرم، آمدن منصوریان مشکلی نداشت.
منصوریان چه قولی به هیئت مدیره داد؟
او گفت قول می‌دهم استقلال بهتر از سال گذشته نتیجه بگیرد. این حرف باعث امیدواری ما شد و در این مدت کوتاهی نکرده و حمایتش کردیم.
زمانی که لیگ شروع شد استقلال نتیجه نگرفت و منصوریان اعلام کرد استقلال را از هفته ششم ببینید. در آن مقطع و در صورت شکست مقابل پرسپولیس برکنارش می‌کردید؟
خیر، به این صورت نبود. خوشبختانه دربی مساوی و این هجمه برداشته شد. همچنان منصوریان را به عنوان کسی که سه سال در اختیار داشته باشد، می‌شناسیم. نمی‌توان با یک هفته و دو هفته تیم را ساخت، چون نسل بازیکن در استقلال در حال تغییر بود، باید این مخاطرات را می‌پذیرفتیم. نه اینکه نگران آینده نباشیم، اما چاره‌ای نداشته و باید یکسری حقایق را می‌پذیرفتیم. سال گذشته پرسپولیس با مربی باتجربه و با شخصیت پایین جدول بود و نتایج ضعیف گرفت، اما کم کم نتایجش بهتر شد. محسن مسلمان چند هفته بیرون از ترکیب بود و برانکو از او به موقع استفاده کرد. سرمربی پرسپولیس در قبال رامین رضاییان هم قدرتش را نشان داد. افراد خوبی کنار پرسپولیس هستند و حمایت می‌کنند؛ پیشکسوتی چون علی پروین که به او ارادت دارم. بیست سال پیش وقتی به کارگران رفتم تا با پروین دیدار کنم، به احترام او پیراهن قرمز پوشیدم. به پروین علاقه خاصی دارم. پس از شکست پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن، او مصاحبه کرد و گفت که با یک شکست نمی‌توان مشکلی برای پرسپولیس ایجاد کرد. این صحبت، حمایت است. استقلال هم باید درک کند که مسعود معینی دشمن آنها نیست و می‌خواهد کمک کند.
برخی‌‌ها شما را به عنوان منتقد می‌شناسند و اینکه فقط انتقاد می‌کنید…
اعتقاد دارم در یک گروه مدیریتی، اختلاف نظر و دیدگاه‌های متفاوت نسبت به یک موضوع و بحث و گفت‌وگو در مورد آن، باعث رسیدن به یک نتیجه خوب است. هدف ما مشترک است، اما اختلاف نظر هم داریم. این اختلاف نظر باعث پیشرفت خواهد شد. الان وقت آن رسیده که به تیم هشدار بدهیم. بازیکنان ما با زمانی که بازی می‌کردیم، فرق دارند. در ورزشگاه امجدیه مقابل پرسپولیس چنان تکلی زدم که پوست ران پایم کنده شد. برادرم فریدون گفت چه خبر است و چرا این کار را می‌کنی. نه پولی می‌گرفتیم نه چیزی، اما اکنون شرایط متفاوت است. کدام مربی قدرت دارد که این تفکر را در بازیکنان عوض کند؟
از منصوریان انتظار داریم بازیکنانی که آورده در حد 80 درصد وجود خودشان بازی کنند، اما چنین چیزی را نمی‌بینیم. بازیکنان تلاش نکردند تا جواب اعتماد منصوریان را بدهند. از کاوه رضایی بعد از 15 بازی انتظار داشتم که حداقل 22 گل بزند، اما فقط 4 گل زده است. این انتظار من است. ساسان انصاری را ببینید. بازیکن تیم ملی نبود، اما گل می‌زد. در بازی‌هایی که می‌توانستیم ببریم مساوی و در دیدارهایی که باید بازی با تساوی تمام می‌شد، شکست خوردیم. البته منصوریان در استقلال تجربه کسب می‌کند و مطمئن هستم او سال آینده در استقلال منصوریان دیگری خواهد بود.
معنای این صحبت شما این است که منصوریان حفظ خواهد شد؟
اعتقاد دارم باید منصوریان را حمایت کرد، اما او باید کمبودها را احساس و برطرف کرده یا پیشنهادات خوب را بپذیرد. نسل مربیان عوض شده و همه جوان شده‌اند. مگر بین عبدالله ویسی و منصوریان چه تفاوتی است؟
برخی‌ها از منصوریان انتقاد می‌کنند که بیشتر درگیر حواشی و تمرکزش به سمت هواداران است.
موضوع خوبی را مطرح کردید. زمانی که داور سوت آغاز را می‌زند، بازی برای مربی تمام شده است. درست است که مربی باید آرام باشد، اما درونش جنب و جوش دارد. آرسن ونگر گفته سیمای مربی سلامت تیم را نشان می‌دهد. مربی بخواهد، شرایط را عوض خواهد کرد. اینها نتایج حضور من در سمینارهایی بوده که فرگوسن و ونگر در آن صحبت کرده‌اند. من از خودم این حرف‌ها را نمی‌زنم. مربی باید بداند کنار زمین چطور آرامش خود را حفظ کند. مشکلی نیست فریبا درِ گوش منصوریان بگوید فلانی را از زمین بیرون بکش. این توصیه است. او صحبت‌ها را می‌شنود، اما تصمیم نهایی را خودش می‌گیرد. دوست دارم منصوریان کنار زمین طوری باشد که سنمبل مربیان دیگر باشد. آرامش داشته باشد و به بازیکنان هم انتقال دهد. اگر می‌خواهد انگیزه بدهد، راه‌های دیگری وجود دارد. ابتدای فصل کارهای او را در کنار زمین نپسندیدم. شما و بسیاری از مردم می‌گویید این کارها نمایش است، اما من اینطور نگاه نمی‌کنم.
از عملکرد استقلال در نیم فصل راضی بودید یا خیر؟
وقتی به بازی‌ها نگاه می‌کنیم، دو مدل تاکتیک از تیم می‌بینیم. این چیزهایی است که دلم می‌خواهد منصوریان به آنها توجه کند؛ اول مالکیت توپ و دوم بازی کنترلی است. هیچ جای دنیا نوشته نشده که تیمی نود درصد صاحب توپ باشد و موفق شود، اما همیشه تیمی موفق می‌شود که بازی را کنترل کند، یعنی اینکه چطور دفاع و حمله کرده و از کجا ضربه زده و ضربه نخورد. در بازی کنترلی اجرای تاکتیک‌های حمله مهم است. اجرای بازی‌های گروهی و ترکیبی اهمیت دارد، اما من این را در استقلال ندیده‌ام.
تمرکز روی توپ حریف خوب بوده و به محض اینکه توپ را از دست می‌دادند، پرس می‌کردند. تمرکز در دفاع خوب بوده، اما پر اشتباه بوده است. دفاع نفت مقابل استقلال بدون اشتباه بازی کرد و می‌دانستند چه کاری باید بکنند. گل دوم تراکتورسازی روی عدم تمرکز دفاع ما به ثمر رسید. گل اول همه دیدند که محوطه شش قدم برای دروازه‌بان است. پیتر چک دروازه‌بان آرسنان گفته سرعت توپ 50 متر بر ثانیه است و دروازه‌بان باید زیر این ثانیه تصمیم بگیرد. دروازه‌بان برای گرفتن چنین تصمیمی باید آرامش داشته باشد. اگر دروازه‌بانی مسائل حاشیه‌ای داشته باشد، نمی‌تواند به خودش آرامش بدهد. این مورد در رحمتی قابل توجه است و گل‌هایی می‌خوریم که به خاطر عدم تمرکز او بوده است، گرچه نباید بگذریم که اگر رحمتی نبود مقابل نفت‌تهران در جام حذفی در 90 دقیقه سه گل می‌خوردیم. سال گذشته خیلی از او تعریف و تمجید می‌کردم، اما بازی با تراکتورسازی جریانی را ایجاد کرد که هم باعث شکست تیم شد و هم استقلال را از کورس قهرمانی دور کرد.
نکته دیگر اینکه اگر خلاقیت فردی نباشد، در حمله نمی‌توان کاری کرد. من این موضوع را در استقلال نمی‌بینم و بازی احساسی در تیم می‌بینم. مسئله دیگری هم وجود دارد که باید به آن اشاره کنم.
چه مسئله‌ای؟
داستان خارجی‌ها غم‌انگیز است و نزدیک به 800 میلیون دلار بدهکاریم. اگر بازیکن خارجی را بیاوریم که همه بازی‌ها روی نیمکت بنشیند، به چه دردی می‌خورد؟ وضع آکادمی هم سه سال است که نگران کننده شده است.
چرا در مقطعی تصمیم گرفتید از هیئت مدیره استقلال کنار بکشید؟
بعضی چیزها را نمی‌توانم تحمل کنم. مشکل قلبی دارم و یکبار آنژویی کرده‌ام. بنابراین کمی باید به فکر سلامتی خودم باشم. همیشه متعلق به استقلال نیستم و در وهله اول باید به فکر خانواده‌ام باشم. شخصیتم به گونه‌ای است که همه چیز روی من اثر می‌گذارد.
فشاری بوده که شما مجبور به کناره‌گیری از هیئت مدیره شوید؟
چنین چیزی نیست و من را به عنوان کسی می‌شناسند که صحبت‌هایم اثر دارد. نمونه‌اش شهاب جهانیان است. محال است او شبی با در تماس نباشد و با هم مشورت نکنیم. پس از استعفایم، جهانیان 20 بار و زمانی دو بار تماس گرفتند.
از چه چیزهایی ناراحت بودید؟
من می‌گویم آن چیزی که اساسنامه می‌گوید، عملی شود. تصمیماتی در استقلال گرفته می‌‌شد که روحمان خبر نداشت. مثلا در رسانه‌ها می‌شنیدیم که سرمربی جوانان استقلال تغییر کرده و موارد دیگر.
به رضا افتخاری مدیرعامل باشگاه به خاطر چنین تصمیماتی اعتراض نکردید؟
به افتخاری و قبل‌تر از آن به بهرام افشارزاده این صحبت‌ها را انتقال می‌دادیم، اما آنها مدعی می‌شدند که از این تصمیم‌ها باخبر بودیم! حسن روشن به آکادمی آمد و نفهمیدیم چه اتفاقی افتاد که آمد و بعد هم رفت. 4 ماه پیش به من مأموریت دادند که به بررسی وضعیت آکادمی برسم. آدم‌هایی که در آکادمی بودند، صحبت‌های‌شان را مطرح و همه را یادداشت کردم. سه بار اعلام کردم که شما مأموریت داده‌اید که به بررسی وضعیت آکادمی بپردازم، اما کسی گوش نکرد و مدام به وضعیت بزرگسالان پرداختند و گفتند هزینه سفر به اهواز و هتل و فلان چیز انقدر شده و لطفا امضا کنید! اینها باعث رنجش من شد.
روی تصمیم خود مصر بودید؟
تا جایی که بتوانم و خود باشگاه به این نتیجه برسد که فکر من و نظراتم به سود استقلال است، دوست دارم کمک کنم، تاجایی که باعث استرسم نشده و به شخصیتم لطمه نزند.
شاید خواستید با این کار تنها به مدیران باشگاه هشدار بدهید.
من مشکلی با مدیریت نداشتم. تنها مشکل من با مدیریت باشگاه بر سر قرارداد بازیکنان بود. بهرام افشارزاده باید قراردادها را به هیئت مدیره و پس از تأیید هیئت مدیره برای ثبت به هیئت فوتبال می‌رفت، اما این کار را نکردند. این مسئله دقیقا بی‌اهمیت جلوه دادن اعضای هیئت مدیره است.
داستان اختلاف شما با امیر قلعه‌نویی دقیقا از کجا آغاز شد؟
قلعه‌نویی به خاطر مسائلی که در مورد پیشکسوتان مطرح کردم، ناراحت است.
برخی‌ها صحبت‌های عجیبی مطرح کرده و مدعی شدند که معینی در جلسات هیئت مدیره فقط چلوکباب می‌خورد و می‌رود!
این طرز فکر به شخصیت آدم‌ها برمی‌گردد که چطور جمله را مطرح کنند. این حرف یعنی چه که فلانی ناهار می‌خورد و می‌رود. خیلی وقت‌ها اتفاق افتاده که چای هم نخورده‌ام تا فکر نکنند که آمده‌ام شکمم را سیر کنم! همه انتقاداتم از قلعه‌نویی، مظلومی، رحمتی و منصوریان را یک طرف و تعریف و تمجیدات را هم طرف دیگر بگذارید. ما چقدر از مظلومی و رحمتی حمایت کردیم؟ از رحمتی چقدر حمایت کردم و گفتم فلان و فلان است. یک بار انتقاد کردم و گفتم که باید بیرون می‌آمدی و توپ را می‌زدی. حالا شدیم دشمن؟ در مورد قلعه‌نویی هم همینطور.
قلعه‌نویی دوست ندارد کسی از او ایراد بگیرد. در مورد او باید یک جمله‌ای را بگویم. قلعه‌نویی آدم کوچک اندام، اما بزرگی است. با قلعه‌نویی سفری به فنلاند داشتم. او خیلی هم با معرفت قلعه‌نویی و فوق العاده آدم محترمی است. اگر انتقادی هم می‌کردیم، باید تحمل می‌کرد، اما جواب دادن دَر رفتن از موضوع است. به ظاهر که نباید خودمان را گول بزنیم. چند بازی است که تراکتورسازی در زمین خودش نتیجه نمی‌گیرد. هر تیمی به تبریز می‌رفت، عزا می‌گرفت، اما الان تیمی آنجا می‌رود که تراکتورسازی را شکست می‌دهد. این انتظ