منور بیاتی: تنها سرگرمی ما ورزش بود که دو سال است از وجود آن محروم شدیم

به گزارش خبرگزاری بیان  منور بیاتی یکی دیگر معلولین شهرستان گلپایگان است که واژه معلولیت را دربند انگیزه و خواستن کشیده است .

منور بیاتی متولد سال ۱۳۶۲ ساکن روستای رباط سرخ شهرستان گلپایگان می باشد و بدلیل قرابت خویشاوندی از بدو تولد دارای معلولیت است .

وی عدم وجود امکانات مناسب برای بیرون رفتن از منزل را بیان می کند و می گوید : اگر بخواهم برای انجام کاری از منزل خارج شوم با مشکلات زیادی روبرو هستم و باید از خانواده و دوستان کمک بگیرم که این کار برای ایشان نیز مشقت هایی به بار می آورد.
منور بیاتی با وجود معلولیت، هنر آفرینی میکند تا بیان کند با بال شکسته هم می توان پرواز کرد .

این بانوی مهربان روستایی در منزل دار قالی برپا می کند و با سرپنجه هنر گره عشق می زند تا قدرت باور را به منصه ظهور رساند.

منور بیاتی با نگاهی سرشار از ذوق گفت: من توانستم با تمرین چند روزه در سالهای گذشته در ورزش بوچیا حریف قدر خود را که سالها ورزش میکرده و از امکانات خوب برخوردار بوده است را شکست دهم و مقام دوم استانی را کسب نمایم.

بانوی ورزشکار معلول شهرستان بیان کرد: با وجود مشکلات تردد، ورزش را برای سرگرمی و سلامتی و ایجاد روحیه انجام می دادم و از بودن در کنار دوستان لذت میبردم و هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روحی در شرایط خوبی قرار داشتم

وی که توقع چندانی از مسئولین ندارد می گوید ورزش تنها سرگرمی این قشر بوده و با تعطیلی دوساله هیئت ورزشی معلولین ؛ از وجود سالن و امکانات ورزشی نیز محروم شدیم.

خبرنگار:مهری طالاری