روایت دست اول از حضور در مراکز فرماندهی نبرد «حلب»/ پایان جولان «انتحاریون» + عکس

به گزارش بیان گلپایگان، مراقب صدای نفس کشیدنمان هم هستیم، حالا در قلب مرکز فرماندهی و هدایت یکی از سرنوشت سازترین نبردهای قرن قرار داریم و برایمان که تا چند روز قبل، این مراکز صرفا در تصاویر غول های نظامی شرق و غرب، خلاصه می شد، این حضور جذابیتی دو چندان دارد.

دشمن، قوی است و مجهز. این را می شود از تاکتیک ها و سلاح هایشان فهمید. تصورمان از اینکه آنها مشتی آدم بیکار و بیسواد هستند که هر روز به سمتی روان می شوند، تا حد زیادی رنگ می بازد. شاید پیاده نظامشان اینگونه باشد، اما در جغرافیا و نقشه ای ترسیم شده توسط متخصصان مجرب نظامی، حرکت می کنند، این را می شود از برنامه ریزی فرماندهان حاضر در اینجا فهمید.

«روایت آنلاین» از نبردی سرنوشت ساز در حال، چکیده برداشت هایمان از این مرکز است که در طول روزهای گذشته، خبرهای بسیاری از آن در رسانه های غربی مخابره شده اما عمدتا در جهت تخریب نیروهایی که تلاش دارند شهر و اراضی خود را از تروریست های آمده از ناکجا آباد پس بگیرند.

چند روزی از آغاز عملیات گسترده تروریستها در جنوب و جنوب غرب حلب می گذرد؛ عملیاتی که قرار بود طی ۴ مرحله به شکست محاصره نیروهایشان در شهر بینجامد اما حالا نه تنها موفقیتی کسب نکردند، که با دادن تلفات زیاد مجبور به عقب نشینی از برخی نقاط هم شده اند.

«راموسه»، «کلیه المدفعیه» (آموزشگاه توپخانه) و «آکادمی نظامی اسد» ٣ محور اصلی است که تروریستها برای انجام عملیات خود در نظر گرفتند که شامل مناطق دیگری نظیر شهرک (سابقا) مسکونی ١٠٧٠، ضاحیه الاسد و حمدانیه هم می شود.

حضور خبرنگاران خبرگزاری فارس در قلب شهر حلب همزمان با ایامی است که هجوم تروریستها و مسلحین برای شکست محاصره، با شدت و حدت بسیار تداوم دارد اما با طراحی های دقیقی که پیش از این برای انواع سناریوهای این گروهها، در نظر گرفته شده بود، نتیجه ای برایشان نداشت.

یکی از نکات مهم در سناریوهای ارتش سوریه را می توان آتش سنگین توپخانه آنها و متحدانشان دانست که از نوع واکنش تروریستها و سایر گروهک های فعال در این منطقه می توان فهمید که انتظار این حجم از آتش را نداشته اند.

* سفر به قلب آتش‌بارهای پشتیبان

آنقدر صدا زیاد است که حرف زدن با نفرات کنار دستی نیز میسر نیست. همه با تمام توان کار می کنند و برخی حتی چندین و چند روز است، خواب و خوراک را بر خود محدود کرده اند تا «حلب» تبدیل به نماد پیروزی جبهه مقاومت شود.

چندین آتش بار در ریف حلب با هدایت دقیق دیده بانهای حاضر در خط مقدم و استفاده از تصاویر هوایی که با بکارگیری انواع پهپادهای مجهز به دوربین های دید در شب فراهم شده، تمام نقاط تجمع دشمن را زیر ضربات خود دارند.

اگرچه برخی رسانه های غربی و عربی با فشار مالکان و اسپانسرهای خود دم از بمباران کور برخی مناطق حلب می زنند، اما تصاویر ارسالی از مناطق نبرد روی ال سی دی های بزرگ موجود در اتاق های عملیات بسیار واضح است، آنقدر که می شود تعداد نفرات مسلحین در این مناطق را به وضوح دید.

شلیک های توپخانه در طول این چند روز هیچگاه قطع نشده است و در برخی از مواقع لازم، بر حجم آتش آن نیز افزوده شده تا امکان مقابله با گروههای تجهیز شده با انواع سلاح ها و سامانه ها، امکانپذیر باشد.

توپهای ١۵٢، ١٣٠، ١٢٢، ١٢٠، ١٠۵ و ووزلیکا به همراه قبضه های کاتیوشا، شبانه روز عمق تروریستها و مقابل خطوط خودی را هدف قرار می دهند.

نکته جالب دیگر که نشان می دهد قرار است این نبرد با سرپنجه تدبیر مدافعان حرم، به نتیجه ای چشمگیر و مطلوب برسد، استفاده از گلوله های دقیق «کراس ناپل» است که در اینجا نقش ویژه ای دارند؛ خصوصا در انهدام محل تجمع تروریستها، خودروهای انتحاری و سنگرهای فرماندهی آنها.

دقت و مهارت نیروها در استفاده مناسب از این گلوله ها، تحسین کارشناسان و فرماندهان روس را هم در پی داشته است.

* گلوله های هوشمند؛ دقت و صرفه جویی توأمان

اکثر توپ های فعلی با القای دستی مختصات به قبضه توپ، هدفگیری نموده و شلیک می کنند. این روش بطور معمول زمانبر بوده و برای حصول نتیجه بهتر بیش از یک نفر ممکن است درگیر شود و در آخر نیز شاید تمامی شلیک ها دارای درصدی خطا باشند.

نهایتاً با امکان دریافت داده های مختلف از جمله جوی، فرایند هدفگیری باز هم دقیقتر می شود اما در چنین سامانه هایی، پس از خروج گلوله از لوله، دیگر هیچگونه کنترل و اعمال فرامین برای کاهش خطا وجود ندارد.

بنابراین امکان اصابت به هدف در یک شلیک ممکن است بسیار سخت بوده و برای انهدام هدفی به خصوص اگر متحرک باشد نیاز به چند شلیک از یک سلاح و یا شلیک همزمان چند سلاح باشد. در مورد اهداف متحرک باید گفت پس از ثبت گرای هدف با توجه به تغییر مکان آن حتماً شلیک با خطا مواجه خواهد بود و انهدام آن قطعاً نیاز به چندین شلیک دارد که باعث مشغول شدن چندین قبضه توپ می شود.

برای حل این مشکلات، استفاده از گلوله های هدایت شونده در این جبهه، توسعه یافته اند. این گلوله ها ضمن برخورداری از سامانه هدفگیری مانند لیزری یا حرارتی، دارای سطوح آیرودینامیکی برای تولید نیرو و در نتیجه کنترل و تغییر وضعیت گلوله و رساندن خطای آن به حد صفر هستند.

یکی از فرایندهای هدفگیری پرتابه های لیزری بدین صورت است که از یک وسیله هوایی یا زمینی که می تواند توسط نفر و یا از راه دور کنترل شود، پرتو لیزر به طور دقیق روی هدف تابانیده شده و بازگشت آن از روی جسم به شکل یک قیف یا مخروط (سه بعدی) رو به سمت آسمان شکل می گیرد که البته با چشم قابل رؤیت نیست.

گلوله، مجهز به حساسه و آشکارساز پرتو لیزر بوده و پس از شلیک و عبور از قوس صعودی پرواز خود و سرازیر شدن به سمت زمین با آشکارسازی پرتو لیزر، آشیانه یابی، تعیین زاویه و اعمال فرمان کنترلی از سوی سامانه هدایت و کنترل موجود در گلوله، با خطایی بسیار کمتر از یک متر به هدف اصابت می کند.

از نمونه های خارجی گلوله های هدایت شونده می شود به اکسکالیبر و کوپرهد آمریکایی و کراسنوپل روسی اشاره کرد و در ایران هم با توجه به نیاز به چنین مهمات هدایت شونده ای، گلوله های بصیر طراحی و ساخته شده اند.

* سرعت در شناسایی؛ تسریع در انهدام

تحرک در آتش بارها بسیار زیاد است. خودروهای انتقال مهمات، پشت سر هم از راه می رسند و در مواقعی که نیاز به حجم زیاد آتش وجود دارد، سرعت حرکت و میزان محموله ها بیشتر هم می شود.

محموله های مهمات، سریعا پس از پیاده سازی، آماده شلیک می شوند و آنطور که مشاهدات ما نشان می دهد، زمان اعلام مختصات در بی سیم تا شلیک گلوله، کسری از دقیقه است.

آنچه جذابیت این صحنه ها را بیشتر می کند، میانگین سنی توپچی هاست که اکثریت قریب به اتفاقشان بین ٢۵ تا ٣٠ سال دارند که اکنون و پس از گذشت چند سال، در طول این جنگ به خوبی آبدیده شده اند.

باران آغاز می شود و در دقایقی بعد، شدت می گیرد. طبیعتا شلیک در هوای بارانی سخت تر است، خصوصا اینکه افراد باید چند قبضه توپ را مدیریت کنند ولی از آنچه در صدای بی سیم های دیده بانها و قرارگاه هدایت آتش شنیده می شود، می توان نتیجه گرفت که همچنان شلیک ها با دقت بسیار زیادی صورت می گیرد.

البته دیده بانهای حاضر در خط هم نقش ویژه ای در هدایت این آتش ها دارند. محل استقرار آنها چسبیده به خط دشمن و در چند متری آنهاست؛ محیطی مملو از استرس و حساسیت بالا که کار را برای هر دیده بانی سخت می کند ولی صدای آنها از بی سیم این را نشان نمی دهد.

حتی وقتی دیده بانی متوجه می شود که اصطلاحا «دور خورده است»، در اعلام موقعیت و سایر هماهنگی های بعدی، ترس یا واکنش نسنجیده ای ندارد، مشخص است که به خوبی آموزش دیده و با اعتماد به نفس خوب، می داند در مواقع خطر چطور عمل کند.

یکی از فرماندهان برایمان توضیح می دهد که آنها هر کجا می توانند باشند، در ساختمانی نیمه خراب، بالای بلندی ها و یا حتی در دل دشمن.

* ترفند انتحاریون رنگ می‌بازد

تروریستها از چند مولفه مهم سود می بردند که یکی از آنها تعداد نفرات بسیار زیاد است. چندده هزار نفر از نیروهایشان طی فراخوان های متعدد به این جنگ فراخوانده شده اند و آنها هرچه در توان دارند به کار گرفتند تا هرطور که شده محاصره نیروهایشان در حلب را بشکنند، هرچند که شکست های متعدد و درگیری های داخلی، گسیل نیروها را از اوج گذشته، پایین آورده است.

مولفه دیگر، استفاده از مقادیر زیادی از تسلیحات مختلفی مانند موشک های «تاو» است که بخصوص در ایام آتش بس از سوی پشتیبانانشان در اختیار آنها قرار گرفته و موضوع دیگر که بیش از بعد عملیاتی، به لحاظ روانی تاثیر خود را می گذارد، استفاده از نیروهای انتحاری است.

تاکتیک تروریستها به این صورت است که انواع خودروها  -از کامیون گرفته تا نفربرهای B.M.P – مملو از مواد منفجره که حجم آنها گاها به بیش از ١٠ تُن می رسد، برای زدن به خط مقابل آماده می شوند.

در طول یک روز شاید تا ۵ عامل انتحاری -و یا بیشتر- دست به عملیات بزنند که این عملیاتها علاوه بر این که ممکن است تلفات زیادی بر حریف وارد کند، به لحاظ روانی نیز تاثیرگذار خواهد بود.

اما دوران حملات متعدد این انتحاریون گذشته است و آنچه در این میان به خوبی اجرا شده، شناسایی درست این خودروها، هدایت دقیق  و بی نقص آتش به سمت آنها و در نهایت انهدام انتحاریون پیش از اجرای ماموریت خود است.

رزمندگان جبهه مقاومت حالا دیگر به خوبی در این کار خبره شده اند. معدود خودروهایی هم که از دست شکارچیان فرار می کنند، با تاکتیک های فریب به سمت مناطقی می روند که خالی از نیروهاست و هیچ خسارت جانی بر حریف وارد نمی کند ولی همچنان مهیب ترین انفجارها متعلق به همین انتحاریون است.

رصد لحظه ای نبرد از مرکز فرماندهی

دوباره به مرکز فرماندهی و اتاق عملیات باز می گردیم. در عین اینکه فرماندهان و مسئولان، با بی سیم و سایر تجهیزات ارتباطی، در حال هدایت و مشاوره نیروها هستند، تصاویر آنلاین هواپیماهای بدون سرنشین که نمونه آنرا قبلا در سامانه «هد هد» ایرانی دیده بودیم، به کمک نیروهای خودی می آید.

ارتباط زنده تصویری و صوتی با مناطق درگیری یک لحظه قطع نمی شود و ریزترین تحرکها به خوبی دیده شده و مختصات آنها به یگانهای عمل کننده و آتش بارها داده می شود تا در کمترین زمان ممکن، گلوله های توپ، شلیک های تک تیراندازان و موشک های ضد زره بر سر هدف فرود بیایند.

اگرچه هوا رو به تاریکی گذاشته اما پهپادها مجهز به دوربین های دید در شب با کیفیت بالایی هستند که حتی آتش روشن کردن تروریست ها در یک خانه را هم به تصویر می کشند. مضاف بر این، برخی نیروهای نفوذ کرده در خطوط دشمن، مجهز به سامانه های ارتباطی هستند که با ارسال تصاویر، موقعیت و شرایط بهتری را برای تصمیم گیری و برخورد، در اختیار فرماندهان میدانی قرار می دهند.

در عین حال، سایر اطلاعات لازم، از هماهنگی با یگانهای هوایی تا اطلاع از وضعیت جغرافیایی ساعات و روزهای آینده، تجمیع و جدا شدن تروریست ها یا استفاده از سلاح های جدیدی که پشتیبانانشان برایشان ارسال کرده اند، همه و همه در بخش های مختلف این مرکز بررسی و تجزیه و تحلیل می شود.

زمان هماهنگ شده برای حضور در این مرکز، رو به پایان است. با خداحافظی از فرماندهان حاضر، به سمت خط مقدم حرکت می کنیم. صدای «یا زینب» از بی سیم یکی از یگانها می آید.