«خیابانهای یک طرفه؟ دوطرفه؟ و سردرگمی مردم» به قلم احمدرضا سالاری

در حالی که شهرها روبه گسترش هستند واغلب این توسعه بصورت متوازن در همه زمینه ها صورت نمی گیرد و همه زیرساختهای لازم عمران و توسعه شهری در کنارهم توسعه و گسترش نمی یابد . هر روز بر تعداد خودروهای شخصی و عمومی افزوده می شود، در شرایطی که خیابان های اصلی ما سابقه ای بیش از 50 سال دارند و جوابگوی حجم تردد این همه وسیله نقلیه نیستند ، در چنین شرایطی اتخاذ روشهای خاص برای سهولت تردد مردم امری ضروری است . یکی از این سیاستها و طرحها یکطرفه کردن معابر برای سهولت دسترسی شهروندان و روان سازی ترافیک شهری است . یک طرفه شدن معابر شهری در کلان شهرها و حتی شهرهای کوچک کشور، با هدف آسایش و آرامش بیشتر شهروندان اجرا می شود و البته معترضان و منتقدانی هم دارد. البته این اقدام تنها راه حل معضل همیشگی ترافیک در شهری چون گلپایگان نیست اما در برخی معابر از جمله هسته مرکزی شهر می تواند تأثیرگذار باشد. در روش هایی که برای مدیریت ترافیک شهری مطرح است، یک طرفه کردن خیابان ها در کنار آرام سازی ترافیک جایگاه ویژه ای دارد. طی سال های اخیر برخی معابر شهرگلپایگان به صورت یک طرفه درآمده است و اگرچه در ابتدای یک طرفه شدن آن ها شاهد نارضایتی های مردمی بوده ایم ولی به مرور با ایجاد رفاه و سهولت در رفت و آمد شهروندان این نگرانی ها به حداقل ممکن رسیده است.اگرچه شهروندان نگران افزایش طول سفر و مصرف سوخت در پی یک طرفه شدن معابر شهری هستند ولی باور دارند که با دغدغه کمتری می توانند به مقصد برسند . در این میان بیشتر نارضایتی ها از سوی کسبه و بازاریانی هستند که یک طرفه شدن معابر، را به لحاظ اقتصادی و کاهش رونق کسب و کار خود مناسب نمی دانند. زمانی که حجم ترافیک در یک معبر آن قدر زیاد است که باعث تراکم و ازدیاد خودروها می شود ، مجبوریم برای کم کردن تراکم، ترافیک و زمان سفر را کاهش دهیم در این وضعیت یک خیابان را که بار ترافیکی زیادی دارد، یک طرفه کنیم. اگر بخواهیم محاسن و مزایای یکطرفه کردن معابر را براساس تجارب کسب شده در سالهای اخیر از طرحهای اجراء شده در سطح شهرگلپایگان برشماریم میتوان به موارد زیر اشاره نمود :

?سهولت در تردد مردم
? حمایت از حمل ونقل همگانی و سرعت در سرویس دهی ناوگان حمل و نقل عمومی
? افزایش سرعت عبور و بهبود عملکرد تقاطع ها
? بکارگیری تمام ظرفیت معابر برای عبور دادن ترافیک به نفع شهروندان
? کاهش حرکات تداخلی و برخوردی در طول محور و روانی حرکت خودروها
?کاهش تعداد گره های حرکتی به میزان قابل ملاحظه و کاهش حوادث در تقاطع ها
? کاهش بروز حوادث و تصادفات و همچنین کاهش مصرف سوخت، جلوگیری از اتلاف وقت مردم
? جلوگیری از آلودگی هوا

یک طرفه کردن خیابانها یکی از ابزار مدیریتی ترافیک شهری است که با هدف آسایش و آرامش بیشتر برای شهروندان به اجرا در میآید . و اگر بتوان از ا اولین عیب یک طرفه کردن خیابان ها که افزایش زمان و طول سفرها و دسترسی های محلی مردم ساکن و کسادی موقت و کوتاه مدت در بازار و محل کسب و کار در طول محور صرفنظر کنیم این روش مدیریتی میتواند راهکارمناسبی در حل معضلات ومشکلات برخی معابر شهری بشمار رود . ناگفته نماند که باید توجه داشت هر خیابانی را نمی توان یک طرفه کرد و اصول ساختار شبکه راه در موفقیت این طرح بسیار حائز اهمیت است . همچنین برای اجرای بهینه طرح و کنترل ترافیک و به حداقل رساندن ضرر و زیان آن استفاده از سه روش مهندسی ترافیک – اجرای مقررات و آموزش شهروندان به صورت سمعی و بصری ) از طریق رادیو و تلویزیون و رسانه های عمومی( و اطلاع رسانی عمومی از جزئیات اجرایی طرح یکی از موارد بسیار مهم در تحقق اهداف طرح خواهد بود.