میم مثل محرّم به قلم حسین ناطقی

پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله):

إنَّ لِقَتلِ الحُسَینِ حَرارَهً فی قُلوبِ المُؤمِنینَ لاتَبرُدُ أبَدا

شهادت حسین {سلام الله علیه} آتشى در دل مؤمنان درانداخته است که هرگز سرد نخواهد شد.

(مستدرک الوسائل : ج ۱۰ ، ص ۳۱۸ / دانشنامه امام حسین : ج10، ص 32)

بار دیگر ماه محرّم فرا می‌رسد و نام و یاد سیّد و سالار شهیدان حضرت  اباعبدا…الحسین(ع) فضای جامعه‌ی اسلامیمان را با عطر معنوی خویش معطّر می‌نماید. حقیقت این است که اساس دین با عاشورا پیوند خورده و به برکت آن باقی است و آن‌چه موجب بروز چنین فداکاری و شجاعتی از سوی سیّدالشهداء(ع) شد، ریشه در معنویّت، خلوص، بصیرت و در یک کلمه انسان کامل بودن آن حضرت داشت.

از سوی دیگر عاشورا حاوی درس‌ها و عبرت‌های فراوانی است و بر هر مسلمان و ملّت مسلمانی لازم است تا این درس‌ها را فراگیرد و عبرت‌های عاشورا را مورد توجّه قرار دهد؛ زیرا بزرگ‌ترین عبرت عاشورا همانا هشدار  در برابر تغییر و انحطاط جامعه‌ی اسلامی آن هم در زمانی کمتر از پنجاه سال بوده است.

در نهضت عاشورا و همچنین در بررسی تاریخی حوادث پنجاه سال اوّل تاریخ اسلامی، نقش خواصّ و نخبگان خصوصاً خواصّ جبهه‌ی حق، نقشی مهمّ و عبرت‌آموز است. بیماری و آفت بی‌بصیرتی و از آن مهمّ‌تر، دنیاطلبی آسیبی است که همان‌طور که منجرّ به شهادت اهل بیت رسول ختمی‌مرتبت(ص) شد، در هر زمان می‌تواند به انحطاط جامعه‌ی اسلامی و حاکم شدن دوباره‌ی یزیدهای زمان شود.

هر ملّتی اگر بخواهد راه آزادیخواهی و استقلال را طیّ کند، باید از راه و مسلک اصحاب عاشورا الگو بگیرد؛ همان‌طور که ملّت ایران در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدّس هشت ساله در برابر مستکبران، راه حسین بن علی(ع) را در پیش گرفت و عزّت و استقلال خویش را حفظ کرد.

بر همگان لازم است تا در ماه‌های محرّم و صفر به تعلّم، تعلیم و تبلیغ معارف حسینی بپردازند و در عین حال از خرافه‌ها و پیرایه‌هایی که برخی جاهلان و بعضاً مغرضان در طول تاریخ به چهره‌ی تابناک و نورانی این قیام پیوند زده‌اند، بپرهیزند و همان‌طور که به تبیین علل و عوامل بروز حادثه‌ی عاشورا همّت می‌کنند، از عزاداری سنّتی به معنی روضه‌خوانی و سینه‌زنی با محتوای خالص و مبتنی بر منابع مستند نیز غفلت نورزند.

در تفسیر فلسفه و هدف قیام سیّدالشهداء(ع) نه دیدگاهی که برقراری حکومت را تنها انگیزه‌ی امام می‌داند، جامع است و نه دیدگاهی که شهادت را تنها هدف امام معرفی می‌کند؛ بلکه هدف اصلی عمل آگاهانه و مجاهدانه نسبت به انجام تکلیف الهی جهاد در برابر انحراف پیش آمده در امّت اسلامی و عمل به فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر بود و با چنین هدفی هر نتیجه‌ای به دست آید، پیروزی حاصل است؛ چه برقراری حکومت  اسلامی باشد و چه شهادت.

امید که در ماه محرّم با حضور در مجالس عزاداری، ضمن تعظیم شعائر الهی و سوگواری برای کاروان شهدا و اسرای کربلا، در کسب معرفت و بصیرت نسبت به زمینه‌ها، علل و آثار حادثه عاشورا و آرمان‌های خون خدا و آمادگی برای حفظ نام و راه آن بزرگ پاسدار اسلام موفّق باشیم.

حسین ناطقی