ارسال فضاپیما به نزدیک‌ترین سیارۀ شبه زمین
به گزارش بیان گلپایگان؛ یوری میلنر میلیاردر روس در ماه آوریل اعلام کرد ۱۰۰ میلیون دلار برای ارسال یک فضاپیما به سیاره‌ای نزدیک هزینه خواهد کرد و اکنون با کشف نزدیک‌ترین سیاره شبه زمین بنام پروکسیما b، به نظر می‌آید مقصد میلنر تعیین شده باشد.
میلنر در پروژه‌ای به نام استارشات با مشارکت استیون هاوکینگ قصد دارد فضاپیماهای کوچکی را با سرعت ۲۰ درصد از سرعت نور با استفاده از پرتوهای لیزری روانه سیاره‌ای شبه‌زمینی سازد. این دو در ابتدا اعلام کردند مقصد پروژه آنها سامانه ستاره‌ای آلفا-قنطورس خواهد بود: سیستمی در فاصله ۴٫۳۷ سال نوری از زمین. اما کشف سیاره‌ای شبه‌زمینی و احتمالا قابل سکونت به نام پروکسیما b که ۴٫۲ سال نوری از ما فاصله دارد و در مدار ستاره کوتوله سرخی به نام پروکسیما قنطورس در گردش است، ۱٫۶ تریلیارد کیلومتر نزدیک‌تر از آلفا قنطورس است که باعث شده تا مقصد این پروژه تغییر کند.
کشف این سیاره جدید روز چهارشنبه ۲۴ آگوست ۲۰۱۶ اعلام شد و به گفته آوی لوئب فیزیکدان دانشگاه هاروارد و مدیر هیات مشاور پروژه استارشات، این کشف هدفی آشکار را برای یک ماموریت پرواز نزدیک تعیین کرده است. به گفته وی فضاپیمایی مجهز به دوربین و فیلترهای مختلف می‌توانند از این سیاره تصاویر رنگی ثبت کنند تا رنگ سطح سیاره مشخص شود. (رنگ سبز نشان از وجود حیات به شکل زمینی دارد، رنگ آبی به معنی وجود آب است و رنگ قهوه‌ای نشان از سنگی بودن سیاره دارد).
لئوب امیدوار است طی دو تا سه دهه آینده بتوان چنین فضاپیمایی را به سوی این مقصد راهی کرد تا ۲۰ سال پس از آن به پروکسیما قنطورس برسد. در چنین شرایطی تصاویر ثبت شده توسط فضاپیما با توجه به مسافت طولانی میان سیاره و زمین، ۴٫۲۴ سال بعد به زمین خواهد رسید. استارشات با افزودن به زمان پروژه خود براین باور است تا سال ۲۰۶۰ قادر خواهد بود تصاویری از سیاره ی پروکسیما b ثبت کند.
استارشات چنین برنامه‌ای در سر دارد: صدها نمونه از فضاپیماهایی کوچک که وزن هر یک تنها چند گرم است و حامل دوربین‌ها، موتورهای پیشران نوری، منبع نیرو و تجهیزات مسیریابی و ارتباطاتی مجهز است، ساخته شوند، توسط راکتی به فضا فرستاده شوند و در آنجا رها شوند تا در نهایت این فضاپیماها باله‌های کوچک خود را باز کرده و سفر خود را آغاز کنند.
پرتوهای قدرتمند لیزری مسئولیت ادامه سفر را به عهده دارند و این نانوفضاپیماها که استارچیپ نام دارند را با سرعتی بیش از ۱۶۰ میلیون کیلومتر بر ساعت به سمت سیستم ستاره‌ای هدف خواهند راند، این یعنی ۲۰ درصد از سرعت نور و بسیار سریعتر از سرعت فضاپیماهای امروزی. براساس تخمین‌های اولیه مدیران این پروژه، سریع‌ترین فضاپیماهای امروزی برای رسیدن به سیستم ستاره‌ای آلفا قنطورس باید ۳۰ هزار سال در سفر باشند. اما قرار است نانوفضاپیماهای جدید با سرعتی ۱۰۰۰ برابر بیشتر از فضاپیماهای امروزی پرواز کنند و با توجه به اینکه این سیستم ستاره‌ای در فاصله بیش از ۴۰ تریلیارد کیلومتری یا ۴٫۲ سال نوری از زمین واقع شده است، فضاپیماها در عرض ۲۰ سال به این سیستم خواهند رسید.