خبرگزاری بیان گلپایگان

به گزارش بیان گلپایگان؛ محققان دانشگاه کارنگی ملون در آمریکا اعلام کردند که نمونه اولیه این باتری می تواند یک دستگاه پنج میلی واتی را برای مدت 18 ساعت به کار اندازد که این مدت زمان برای آزادسازی تدریجی یک واکسن و یا درک تغییرات در باکتری های روده و آزاد سازی دارو در واکنش به آن کافی خواهد بود.
باتری های معمولی که بسیار قدرتمندتر هستند، برای به کار انداختن دستگاه هایی مانند پیس میکرها استفاده می شوند، گرچه آنها سمی هستند و باید از بدن بیرون آورده شوند.اما باتری های جدید احتمالا بی ضرر هستند زیرا از مواد طبیعی ساخته شده اند.
از دیگر مزیت های این نوع باتری، قابلیت هضم و تجزیه پذیر بودن آن است که باعث می شود بیش از 20 ساعت در بدن باقی نماند.
انواع مختلف ملانین که در پوست، مو و چشم یافت می شوند، نور ماوراء بنفش را جذب می کنند و نقش سپر محافظتی در برابر اثرات مضر آن دارند.
رنگدانه های ملانین همچنین یون های فلزی را بهم می چسبانند و رها می کنند که همان اتفاق ضروری در یک باتری است.
محققان در نشست انجمن شیمی آمریکا گزارش دادند که انواع مختلف باتری ها را با استفاده از رنگدانه های ملانین به عنوان پایانه های مثبت و منفی به همراه موادی مانند مس و آهن که آنها هم در بدن یافت می شوند، آزمایش کرده و متوجه شده اند که این باتری ها کاربردی هستند و می توانند با استفاده از 600 میلی گرم ماده فعال ملانین به عنوان کاتد، یک دستگاه پنج ملی واتی را برای بیش از 18 ساعت به کار اندازند.
پژوهشگران اکنون تلاش دارند باتری های خوراکی با ‘پکتین’ –یک عامل ژله ای مورد استفاده در تهیه مربا– و سایر مواد طبیعی بسازند.