فاطمه ی ثانی

مرغ دلم راهی قم می شود *** در حرم امن تو گم می شود

عمّه ی سادات سلام علیک***روح عبادات سلام علیک

کوثر نوری به کویر قمی***آب حیات دل این مردمی

عمّه سادات بگو کیستی***فاطمه یا زینبِ ثانیستی

گروه اعتقادی بیان نیوز؛  حضرت فاطمه معصومه(ع) در اول شوّال سال 173 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود. پدرش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر(ع) و مادرش حضرت نجمه بود که به علت پاکی و طهارت نفس به او «طاهره» می‌گفتند. حضرت معصومه(ع) در 28 سالگی و در روز دوازدهم ربیع الثانی سال 201 هجری قمری در قم از دنیا رفت که امروز بارگاه ملکوتی و مرقد مطهّرش همچون خورشیدی در قلب شهرستان قم می‌درخشد و همواره فیض بخش و نورافشان دل‌ها و جان‌های تشنه معارف حقّانی است.
آن حضرت در واقع فاطمه‌ی دوم و جلوه‌ای از وجود حضرت زهرا(ع) بود. در طهارت نفس امتیازی خاص و بسیار والا داشت که امام هشتم برادر تنی آن حضرت، او را که نامش فاطمه بود، معصومه خواند و فرمود: «کسی که او را در قم زیارت کند، مانند آن است که مرا زیارت کرده است».
مقام علم و عرفان و مقامات عالی ایشان در مرحله‌ای است که امام رضا(ع) در فرازی از زیارتنامه معروفشان به ما آموخته‌اندکه در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم: «یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه فان لک عندالله شأنا من الشأن».(ای فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن چرا که تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی).
امام صادق(ع) سال‌ها قبل از ولادت ایشان در توصیف قم سخن گفته و آن مکان را حرم خاندان رسالت خوانده بود. آنگاه فرمود: «به زودی بانویی از فرزندانم به سوی آن کوچ کند که نامش فاطمه دختر موسی بن جعفر{ع} است و با شفاعت او همه شیعیانم وارد بهشت می‌شوند».
خاندان عصمت پیامبر در انتظار آن بودند که این دختر ممتاز چشم به این جهان بگشاید تا قلب و روی آنان را به دیدار خود روشن و منور گرداند. آغاز ماه ذیقعده برای امام هشتم(ع) و دودمان نبوت و آل علی(ع) پیام آور شادی مخصوص و پایان بخش انتظاری عمیق و شور آفرین بود، زیرا حضرت نجمه فرزندی جز امام رضا(ع) نداشت و مدّت‌ها پس از نیز دارای فرزندی نشده بود.
از آنجا که سال ولادت امام رضا(ع) یعنی سال 148 هجری قمری و سال ولادت حضرت معصومه(ع) سال 173 و بین این دو ولادت بیست و پنج سال فاصله بود و از طرفی امام صادق(ع) ولادت چنان دختری را مژده داده بود، از این رو خاندان پیامبر بی صبرانه در انتظار طلوع خورشید وجود حضرت معصومه(ع) بودند.
هنگامی که ایشان چشم به جهان گشود، براستی که آن روز برای اهل بیت عصمت بخصوص امام هشتم و حضرت نجمه، روز شادی و سرور وصف ناپذیر و از ایام ا… بود، زیرا اختری از آسمان ولایت و امامت طلوع کرده بود که قلب ها را جلا و شفا می‌داد و چشم ها را روشن می‌کرد و به کانون مقدس اهل بیت(ع) گرمی و صفا می‌بخشید.
این سؤال که پیامبر اسلام(ص) با آنکه چند فرزند دختر داشت، چرا حضرت زهرا(ع) را بیشتر دوست می‌داشت و به او بیشتر اعتبار می‌داد، سؤالی است که درباره حضرت معصومه(ع)نیز صادق است؛ که چرا امام کاظم(ع) با داشتن دختران بسیار به حضرت معصومه(ع) توجّه می‌کرد و در میان آنها این دختر به آن همه مقامات نایل شد. پاسخش این است که در آیات قرآن و گفتار پیامبر و امامان به طور مکرّر معیار داشتن علم، تقوا و جهاد و سایر ارزش های والای انسانی است.
به راستی که حضرت معصومه(ع) همچون جدّه‌اش صدّیقه کبری(ع) در معیارهای ارزشی اسلام یکه تاز عرصه‌ها و در علم و کمالات و قداست گوی سبقت را از دیگران ربوده بود. وی تافته‌ای ملکوتی و جدابافته و ساختار وجودی او از دیگران ممتاز بود. همان گونه که پیامبر(ص) در شأن حضرت زهرا(ع) فرمود:‌ «فداها ابوها»(پدرش به فدایش باد)، حضرت موسی بن جعفر(ع) نیز در شأن دخترشان فرمود: «فداها ابوها». حضرت معصومه(ع) همنام مادرشان حضرت فاطمه زهرا(ع)است که دراین نام رازها نهفته است. یکی از رازها این بود که در علم و عمل از رقبای خود پیشی گرفته و دیگر این که از ورود شیعیان به آتش دوزخ جلوگیری می‌نماید. همچنین از نظر کمالات علمی و عملی بی نظیر است. دیگر این که گرچه مرقد مطهرش آشکار است و همانند مرقد مطهر حضرت زهرا(ع) مخفی نیست، ولی مطابق مکاشفه ای که برای بعضی از اولیای خدا روى داده، امام باقر یا امام صادق(ع) فرمودند: «کسی که مرقد او را زیارت کند، به همان مقصودی نایل خواهد شد که از زیارت قبر حضرت زهرا(س) نایل می شود. از دیگر مشابهت های ایشان به حضرت زهرا (س) فداکاری ایشان در راه اثبات ولایت بود، زیرا آن چنان تلاش کرد که جان خود را فدا نمود و به شهادت رسید. آنجا که با کاروانی از حجاز به سوی خراسان برای دیدار چهره عظیم ولایتمداران عصر یعنی برادرشان ثامن الحجج(ع) حرکت کرده تا یار و یاور ایشان باشد، ولی در مسیر هنگامی که به سرزمین ساوه رسید دشمنان خاندان نبوت در یک جنگ نابرابر بستگان و برادرش را به شهادت رساندند و با ریختن زهر در غذایش او را مسموم ساختند که بیمار شد و به قم آمد و پس از شانزده روز سکونت در قم به شهادت رسید.
همان گونه که حضرت فاطمه زهرا(س) با استدلالهای متین و استوار، حقّانیّت ولایت امیر مؤمنان(ع) را تبیین می کرد، حضرت فاطمه معصومه(س)نیز چنین بود. روایاتی که از آن حضرت نقل شده غالباً درباره امامت و ولایت حضرت علی (ع) است که با اثبات ولایت ایشان، ولایت امـامـان معصوم نیز ثابت می‌شود؛ چندان که نتیجه می گیریم که حضرت فاطمه معصومه(س) عالمه محدّثه آل طه بود و قدم به جای پای حضرت زهرا (س) گذاشت و همچون او در عرصه جهاد و تلاش برای اثبات حقّ کوشید تا جایی که جانش را فدای ولایت نمود و شهد شهادت نوشید.
شخصیت های بزرگ دین ارج و منزلت بسیار والایی برای حضرت معصومه(س) و زیارت قبر مطهّرشان قائل بودند و هستند. امام خمینی (قدّس سرّه)، آیت ا… العظمی بروجردی، آیت ا… العظمی مرعشی نجفی، علامه طباطبایی و دیگران که مکرّر کنار مرقد مطهر ایشان می آمدند و در آنجا با تضرّع و توسّل خاص، آن حضرت را واسطه قرار می‌دادند و به مناجات می پرداختند.

به قلم حسین ناطقی