خندم ولی ز عمق درون گریه می کنم سروده ی استاد قاسم اشراقی گلپایگانی
هر شب که با خیال تو در خواب می شوم
از جرعه های وصل تو سیراب می شوم
بینم به خواب روی تو وز پرتو رُخت
گویی غریق هاله ی مهتاب می شوم
آه از دمیکه باور دور از تو بودنم
گل می کند به خاطر و بی تاب می شوم
خندم ولی ز عمق درون گریه می کنم
وقتی به یادم آیی و بیخواب می شوم
آنگه ز موج اشک دو چشمان بر درم
چونان حباب بر سر سیلاب می شوم
«قاسم» بگو که شب ز خیالت به راستی
از جرعه ی وصال تو سیراب می شوم
سروده ی استاد قاسم اشراقی گلپایگانی-دی ماه 1354-تهران
2024 copyright.