خبرگزاری بیان گلپایگان

ه نقل از دیلی‌میل، دانشمندان روسی امیدوارند بستگان امروزی یک پسربچه 800 ساله را پیدا کنند که بقایای مومیایی‌شده وی در مدار قطب شمال کشف شده است. در هفته آتی، نمونه‌های DNA از افرادی گرفته خواهد شد که حداقل سه نسل قبلی آنها بومی شمال سیبری بوده‌اند. این نمونه‌ها با DNA کودک قرون وسطایی مطابقت داده خواهد شد. این پسر مومیایی حدودا 6 یا 7 سال سن داشته که بقایای بدنش در گورستانی باستانی در نزدیکی شهر «سالخارد» کشف شده است.

پیش از این، پنج مومیایی کشف شده بود که همگی آنها در مس کفن و در خز گوزن شمالی، خرس یا سگ آبی پوشانده شده بودند.

پروفسور پیتر سلومینسکی، مدیر آزمایشگاه ژنتیک مولکولی بیماری‌های ارثی مسکو، در این‌باره گفت: «در ماه ژوئن، به مکانی در نزدیکی «زلنی یار» سفر خواهیم کرد تا از جمعیت بومی آن منطقه نمونه DNA بگیریم و تلاش کنیم تا ارتباطات ژنتیکی میان آنها و مردمی که در قرون وسطی در آن محل زندگی می‌کردند، پیدا کنیم. ما به جمعیت «خانتی» و «ننتسی» و همچنین گروهی جدا شده از مردم که در نزدیکی دریاچه مژی زندگی می‌کنند، علاقه‌مند هستیم».

دانشمندان مشتاق یادگیری درباره این گروه مرموز مومیایی هستند. مدارک باستان‌شناسی، به ویژه کاسه‌های برنزی کشف شده در این سایت، نشان می‌دهد که این افراد ارتباطاتی با ایران، واقع در 600 کیلومتر جنوب غربی مدار قطب شمالی، داشتند. با این حال، محققان هنوز امیدوارند که نتایج تست‌های DNA، مومیایی‌ها را به مردم سیبری امروزی مرتبط سازد.

پژوهشگران برخلاف دشواری‌های موجود، مطمئن هستند که قادر به دستیابی DNA کافی از این مومیایی خواهند بود. سلومینسکی در این‌باره بیشتر توضیح داد: «ابتدا به مرتب‌سازی DNA میتوکندری خواهیم پرداخت تا مشخص شود که از جانب مادری به کدام گروه نژادی تعلق دارد. قدم بعدی، آنالیز DNA هسته‌ای است تا ریشه خانوادگی این مومیایی از سمت پدری تعیین شود».

محققان در حال کار هستند تا چهره پسر قرون وسطایی را بازسازی کنند که عظیم‌ترین و مهم‌ترین پروژه این تیم تحقیقاتی محسوب می‌شود. با وجود اینکه پوست این مومیایی سالم مانده اما استخوان‌های زیرین در طی قرن‌هایی که مدفون بوده است، از هم جدا شده‌اند. متخصصان کره جنوبی با استفاده از توموگرافی کامپیوتری استخوان‌های صورت و جمجمه را در کنار هم قرار می‌دهند و بدین ترتیب صورت پسربچه را بازسازی خواهد شد.

آنالیزهای ابتدایی از روده پسربچه حاکی از آن است که وی از کرم‌زدگی رنج می‌برده است. به گفته دکتر سلپچکنو، بروز این بیماری با رژیم غذایی پسربچه مومیایی، که اساسا ماهی خام بوده، مرتبط است. در روده‌های این مومیایی «opisthorchis»، نوعی کرم‌، پیدا شده است.

اکساندر گوسو باستان‌شناس درباره مومیایی‌ها می‌گوید: «روند مومیایی شدن طبیعی بوده که ترکیبی از چندین عامل است: اجساد با ورقه‌های مسی پوشیده شده بود، قطعات مسی به همراه یخبندان دائمی زمین باعث شده که این اجساد حفظ شوند».

باستان‌شناسان قبل از این 34 قبر کم‌عمق، شامل 11 جسد با جمجمه‌های خرد شده و اسکلت شکسته، در این سایت باستان‌شناسی یافته بودند. در میان گورهایی که تاکنون کشف شده‌اند تنها یکی از آنها متعلق به یک زن بوده که صورت این دختربچه با ماسکی از مس پوشیده شده است. در فاصله نه چندان دوری از این دخترمومیایی نیز سه نوزاد پسر با ماسک‌های مسی پیدا شدند.

دانشمندان سردرگم هستند که چرا تاکنون بقایای هیچ زن بالغی در گورستان پیدا نشده است.

در این تصویر، دانشمندان روسی در حال جدا کردن پیله هستند که ترکیب عجیبی از پوست درخت قان و مس است و بدن پسر جوان را به صورت مومیایی حفظ کرده است