غنچه ی نرگس
کاش آن شب شکن پرده نشین می آمد
کاش آن مرهم دلهای حزین می آمد
کاش آن قافله را قافله سالار بِهین
مشعل نور ز پا تا به جبین می آمد
کاش از وادی غیبت طبق عشق بدوش
آن گل خوش نفس گلشن دین می آمد
کاش آن ساقی سر مست ز خمخانه ی غیب
تا سراپرده ی عشّاق غمین می آمد
کاش آن ناشر اسرار کتاب نبوی
منجی خیل اسیران زمین می آمد
کاش آن یوسف گل پیرهن سدره نشین
نور چشم همه ی منتظرین می آمد
کاش آن والی خورشید رخ ماه جبین
از پس ابر قضا پشت به زین می آمد1
کاش آن سرو تناور خلف پاک امین
غنچه ی نرگس فردوس برین می آمد
«قاسم» این زمزمه بگذار و به تکرار بگو
کاش آن شب شکن پرده نشین می آمد
پینوشت:
1-اشاره است به حدیث معروف خورشید پس ابر به نقل از بحار الانوار
سروده ی استاد قاسم اشراقی گلپایگانی-سال 1370-تهران
2024 copyright.