یادش بخیر

جمله ای که خیلی ها دوستش دارند، جمله ای که با یک لبخند ملیح آغاز می شود و چقدر حس های خوبی که به بهترین جاها پرواز می کنند، چقدر خاطرات زیبا که زنده می شوند وچقدر زمان که به یک باره به عقب بر می گردد. لبخند هنوز زنده و شاد است و خاطرات رنگ می گیرند. دهه ی فجر و شور وغوغای مدرسه ، دهه ی فجر دهه ی کاغذ رنگی، دهه ی پرچم های پر رنگ ایران افتخاردیوارهای مدرسه، دهه ی شلوغی های هم دل، هم صدا، گروه های چند نفره برای درست کردن روزنامه ی دیواری، مطلب ها را من از روزنامه ها و لابه لای خاطرات بزرگترها پیدا می کردم و تو با خط خوش می نوشتی، سر این نوشتن هم همیشه بگو مگویی بود ولی با خنده می گذشت. نقاشی هم داشت و یک 22 بهمن بزرگ با سه رنگ پرازعشق سبز و سفید و قرمز.همیشه هم چند تا لاله داشتیم تا یادمان نرود که قیمت شادیمان ارزان نبوده است. وچند روز بعد هیجان انتخاب بهترین روزنامه دیواری، کلاس های تزیین شده و انتخاب بهترین کلاس. روز موعود رسید. زنگ ها زده شد. کلاس تعطیل شد. هیجان و شادی و نشاط. جشن انقلاب شروع شد و ما سرودمان را با صدای بلند خواندیم:

بوی گل سوسن و یاسمن آید
عطر بهاران کنون از وطن آید
جان زتن رفتگان سوی تن آمد
رهبر محبوب خلق از سفر آمد
دیو چو بیرون رود فرشته درآید
دیو چو بیرون رود فرشته درآید
بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر
بار دگر روزگار چون شکر آید