بدعت در شعارهای انتخاباتی

به گزارش بیان نیوز، هر چه بیشتر به زمان ثبت‌نام کاندیداهای مجلس شورای اسلامی نزدیک و نزدیک‌تر می‌شویم افراد مختلفی با سلایق و دیدگاههای متفاوت توان خود را درحدّ و اندازه‌ای می‌بینند که می‌توانند پا به این عرصه مهم بگذارند، مسلماً شخصی که خود را سنجیده یا به تحریک اطرافیان می‌خواهد در این میدان خود را بی آزماید علاوه بر شاخصه‌های اخلاقی و تخصصی و ملاک‌های مورد نظر نظام جمهوری اسلامی باید حداقل به چند مقوله مهم پایبند باشد که در این مجال کم سعی می‌شود مختصری به آن بپردازیم.
اجتناب ناپذیر است که یک نامزد انتخابات مجلس ابتداء امر می‌بایست با وظایف و اختیارات یک نماینده در مجلس آشنا باشد شاید به دلیل بدعت‌های بسیار نامناسبی که طی سالهای گذشته در شعارهای انتخاباتی کاندیداها بر اذهان مانده، برخی و گاهاً نیز متأسفانه در بین اقشار نخبه جامعه هم دیده می‌شود، این شائبه است که وظیفه نماینده آوردن فرودگاه، راه‌آهن و کارخانه‌های کذا و کذا و قس علی هذی … است و از یک اصل مهم و اساسی که وظیفه نماینده است غفلت شده و آن وظیفه قانون گذاری و نظارت بر اجرای قانون است. چطور یک نامزد انتخاباتی که از ابتدائی‌ترین اصول تبدیل یک طرح و یا اجرای یک پروژه که نیازمند تخصیص یافتن آن در بودجه دولت پس از تصویب مجلس است که آنهم نیازمند مطالعات بسیار مهمّی از نظر اثرات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و غیره است بی اطلاع است به خود اجازه می‌دهد با انحراف در افکار عمومی و فقط برای جلب آراء شأنیّت و جایگاه مهمّ نمایندگی مردم را زیر سؤال می‌برد. وقتی یک نماینده از یک شهر برگزیده می‌شود و در مجلس قرار می‌گیرد نماینده آحاد مردم ایران است که در چارچوب قانون اساسی در حال فعالیت و زندگی هستند. درست است که نماینده باید پیگیری رفع مشکلات حوزه انتخابیه خود باشد ولی آن‌هم قوانینی دارد که باید مورد دقت کاندیدهای محترم قرار گیرد. مگر در کشور چقدر فرودگاه و راه آهن و کارخانه‌های ماشین‌سازی و صنایع سنگین دیگر نیاز دارد؟! که هر نماینده هم بخواهد در شهر خود یک نمونه از آن را بیاورد، هیچ کس با توسعه شهر و دیار خود مخالف نیست ولی باید دید که چه صنعت و یا چه فن‌آوری نیاز است تا استعدادهای قابل توجیه اقتصادی و فرهنگی مناسب با آن محیط بتواند رشد و شکوفائی را به ارمغان آورد و آن‌را پیگیری کرد، چه بسا بسیاری از صنایع به دنبال خود معضلاتی را به همراه دارند که از دید ما به دور است. پس یک طرح و یا یک پروژه مؤلفه‌های زیادی دارد که باید مورد مطالعه قرار گیرد تا برای دولت و کشور و نهایتاً آن منطقه سودمند باشد؛ و نکته دیگر تلاش برای فراهم کردن بستر مناسب به منظور سرمایه گذاری بخش خصوصی است که با توجه به ابلاغ سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی از سوی مقام معظّم رهبری (مدّظله) دولت‌ها باید به سمت این موضوع رفته و فقط سیاست‌گذار و نظارت کننده باشند تا ضمن کوچک کردن دولت به سمت تقویّت بخش خصوصی و همچنین پیگیری برای عملیاتی کردن اقتصاد مقاومتی حرکت کنند. نباید کاندیداهای محترم البته برخی بدون توجه به قوانین کشور و بی اطلاعی از وظایف قوای کشور شروع به دادن وعده و عیدهای تو خالی کنند و موجب انحراف افکار عمومی شوند.
پر واضح است که هرچه یک کاندیدا و یک نماینده منتخب از قوانین و شرح وظایف دستگاه‌های مختلف کشور آگاهی داشته باشد به دلیل اینکه باید تقریباً با تمام بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی در ارتباط باشد، می‌تواند از حقوق مردم بهتر دفاع کند و اینجا عیار یک فرد سنجیده می‌شود.
غافل از اینکه تا چه حد این شعارهای تبلیغاتی محقق می‌شود، نکند زمانی که پایشان به مجلس برسد، تمامی این حرف ها، سخنرانی‌ها و شعارها را فراموش کنند و تنها منصب نمایندگی مجلس را محکم بگیرند.
امروزه امید همه جوانان و مردم به حرف‌ها و سخنان کاندیداهای مجلس شورای اسلامی است تا بتوانند با قانونگذاری و وضع قانون و با تلاش مسؤولان اجرایی کشور، راهکارهایی جهت رفع مسایل و مشکلات مردم داشته باشند.
امّا آیا بهتر نیست کاندیداهای مجلس شورای اسلامی به جای شعارهای تبلیغاتی به معرفی بیشتر خود بپردازند تا از این طریق مردم بتوانند افراد اصلح را راهی خانه ملّت کنند.
دادن شعارهای تبلیغاتی به طور قطع جوانان را ناامید می‌کند و این مهم باعث یأس و یا عدم شرکت در انتخابات می‌شود که باید از این شیوه تبلیغاتی کاندیداهای مجلس جلوگیری کرد.
نکته مهم دیگر در بحث فعالیت‌های انتخاباتی متأسفانه بالا رفتن برخی کاندیدها از پله تخریب رقبای خود است که این موضوع را نباید دور از ذهن نگه داریم، شوربختانه شاهدیم که چگونه و به راحتی برخی از کاندیدهای اخیر با حضور در برخی مجامع خاص و بعضاً مجالسی که بوئی از مخالفت با فلان فرد و یا کاندید خاصی را احساس می‌کنند حضور یافته و بدون در نظر گرفتن اصول شرعی و اسلامی و اخلاقی شروع به تخریب دیگران می کنند، غافل از اینکه با این کار ضمن آسیب زدن به فضای عمومی باید منتظر واکنش هواداران فرد مورد هجمه نیز باشند، به راستی چرا چنین رفتاری از سوی برخی از کاندیداها رخ می‌دهد، شاید یک از دلایل را بتوان در عدم کارآمدی فرد ارزیابی کرد که می‌خواهد با ایجاد یکسری هیجانات در بین مخاطبین خود غفلت ایجاد کند و توانائی‌های خود را بپوشاند و گرنه چه لزومی دارد یک شخص نامزد انتخابات، با تخریب و تهمت به دیگران، بی پروا اینگونه رفتار نابهنجار را از خود بروز دهند. صحنه انتخابات صحنه همگرایی است و نباید اقدامی در راستای ایجاد اختلاف از سوی نامزدها صورت گیرد .چرا برخی از کاندیداها سعی دارند بجای پرداختن به ارائه برنامه‌های مورد نظر خود یکدیگر را تخریب کنند.
هرچند با توجه به سوابق هر یک از کاندیداها پذیرش این نوع گفتارها از سوی برخی از آنها اندکی دشوار است و سوابق کاری و خانوادگی نیز این حرف را تأیید می کند ولی در این بین افرادی که داری مشکل هستند از این روال استفاده کرده و در تکاپو و تخریب رقبا تلاش می‌کنند تا به هر طریق ممکنه و با تشویش افکار جامعه را با خود همسو کنند.
جامعه ای که به جهت نوع بافت فرهنگی به راحتی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. ضروری به نظر می‌رسد نخبگان جامعه و صاحبان اندیشه و قلم همگی تلاش کنند تا جامعه را به سمتی سوق دهند تا مردم بر اساس واقعیّات موجود تصمیم‌گیری کنند و هر گونه همراهی با این بدعت‌ها مسیر سلامت جامعه را خدشه‌دار کرده و ضمن ارتکاب حرام، شهر و حوزه انتخابیه را دچار عقب‌‎ماندگی خواهد کرد.

م.ولایتی