همصدایی نشریات زنجیره‌ای با اپوزیسیون
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیان گلپایگان، «هوشنگ سیحون» از معماران عضو فرقه ضاله بهاییت و از اعضای کلوپ صهیونیستی روتاری، خردادماه سال گذشته در ونکوور کانادا درگذشت. پس از مرگ وی «رضا ربع پهلوی» در پیامی عمق تأسف خود را از این اتفاق اعلام کرد. رسانه‌های فارسی زبان معاند نظام نیز به بازتاب گسترده مرگ وی پرداختند.
حال در سالمرگ سیحون، روزنامه زنجیره‌ای شرق در اقدامی مسبوق به سابقه در یادداشتی با عنوان «در آرزوی وصل» مورخ 1394/3/9 به تجلیل از وی و قبح زدایی از کارنامه سیاه این معمار بهایی پرداخت. در بخشی از یادداشت فوق به قلم «فراستی» آمده است: «درس خواندم، آرشیتکت شدم ولی مهندس سیحون نشدم. برای من مهندس سیحون یک اسطوره بود».
هوشنگ سیحون از عناصر بدسابقه رژیم پهلوی در دوران تدریس در دانشگاه تهران بجای آموزش اصول معماری و هنر به دانشجویان، از مدل‌های زننده و عریان زنان در کلاس‌های درس و اختصاص جدول دستمزد برای مدل‌های عریان به منظور ترغیب جوانان به این کار استفاده می‌کرد. تشویق دانشجویان به انجام شوخی‌های جنسی در خوابگاه و آموزش طراحی با عناوینی چون حمام عمومی زنانه و رقاصه زن و… از دیگر اقدامات وی در دانشگاه تهران بود.
وی علاوه بر این در سال 1347 از ریاست «دانشکده هنرهای زیبا» کناره‌گیری کرد و به عضویت انجمن شهر تهران انتخاب شد و همزمان ریاست شورای شهرسازی و نوسازی تهران را برعهده گرفت. وی در این دوران موضوع «محدوده» و «خارج از محدوده» را مطرح ساخت. سیحون به هنگام تعیین مرزهای محدوده تهران، اراضی متعلق به خاندان سلطنت و افراد وابسته به دربار و کلان سرمایه‌داران عضو روتاری را داخل محدوده قرار داد و به عنوان رئیس کمیسیون طراحی شبکه اتوبان‌های تهران، ترتیبی داد تا اتوبان‌ها از کنار این اراضی بگذرد و بدین ترتیب موجب شد تا قیمت این اراضی یک شبه دهها برابر افزایش یابد. این در حالی بود که بخش اعظم جنوب شهر تهران توسط سیحون، خارج از محدوده اعلام شد و این اقدام موجب شد تا مالکان این مناطق که همگی از طبقه مستضعف جامعه بودند، اجازه بازسازی و حتی کوچک‌ترین تعمیر در خانه‌های خود را نداشته باشند.
با وقوع انقلاب اسلامی، هوشنگ سیحون از ایران گریخت و به دلیل کارنامه سیاه و مفاسد مالی، اموال وی مصادره شد.
پس از مرگ سیحون، رسانه‌هایی همچون بی‌بی‌سی فارسی، صدای آمریکا، دوویچه وله آلمان و جریان مدعی روشنفکری در ایران تلاش زیادی برای انتقال جسد وی به ایران انجام دادند که این تلاش‌ها با بی‌تفاوتی عموم مردم نسبت به این معمار فراری، ناکام ماند. حال روزنامه شرق در سالمرگ سیحون، یادداشت تفصیلی خود را اینگونه به اتمام می‌رساند: «تابوت مهندس سیحون که در پرچم سه رنگ ایران و پرچم درفش کاویانی پیچیده شده بود در 17 خرداد 93 در گورستان «فورست لاون» لس‌آنجلس به خاک سپرده شد». گفتنی است عملکرد این معمار بهایی را در سال 1379 در کتاب «معماران تباهی»، «سیمای کارگزاران کلوپ‌های روتاری در ایران؛ جلد چهارم؛ دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان» و یادداشت «تو ایران نیستی!» مورخ 18 مرداد 1393 روزنامه کیهان به تفصیل بیان شده است.