هشدار آیت الله را جدی بگیریم!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیان گلپایگان به نقل از تسنیم، محمدکاظم انبارلویی در یادداشت خود با عنوان «هشدار آیت الله را جدی بگیریم» می نویسد:

آیت الله هاشمی رفسنجانی در مراسم بزرگداشت بانوی انقلاب اسلامی، خانم خدیجه ثقفی، نسبت به خطر انحراف از راه امام خمینی هشدار داد. وی گفت: “اگر راه امام (ره) منحرف شود خطرات بسیاری ایجاد می‌شود، باید در جلوگیری از تحریف‌ها کوشا باشیم.”

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: “سال ۸۴ راضی نبودم به رقابت‌های انتخاباتی وارد شوم اما خانم ثقفی (همسر امام) مرا خواستند و فرمودند: امام (ره) این انقلاب را به دست شما و دوستانتان سپرده‌اند. آیا می‌دانید اینها چه کسانی هستند و با انقلاب چه خواهند کرد؟ و با این حرفشان تکان خوردم و اشک به چشمم آمد و قبول کردم.”

وی در این همایش برای چندمین بار از رای مردم به عنوان حق الناس یاد کردند و انکار آن را بزرگترین منکر و ظلم نامیدند. (۱)

در مورد مطالب جدید آیت الله هاشمی رفسنجانی نکاتی است که تامل در آن خالی از فایده نیست؛

۱- هشدار در مورد انحراف از راه امام(ره) ستودنی است. باید در هر زمان از باب تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر، آن را مغتنم بشماریم. اما حضرت آیت الله انحراف از راه امام (ره) را مطرح نمی‌فرمایند بلکه سخن از این است که اگر راه امام منحرف شود!

مگر راه امام منحرف می‌شود؟ راه امام (ره) راه خدا، قرآن و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام است. در آن انحراف نیست.

ظاهرا حذف حرف “از” از کلام ایشان ممکن است مشکلاتی پدید‌ آورد که ورود به آن خیلی خوشایند نیست.

۲- راه امام (ره) چیست؟ انحراف از آن کدام است؟ بزرگترین معجزه امام (ره) در قرن ما تاسیس یک نظام الهی است که با نظام‌های متعارف کنونی جهان وجوه تمایزی دارد که حفظ این وجوه و نیز اصل خود این نظام از منظر راه امام از اوجب واجبات است.

آیا باید دید آیت الله هاشمی رفسنجانی در فتنه سال ۸۸ که دشمنان قسم خورده نظام اقتدار و امنیت ملی نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار داده‌ بودند به این هشدار خود عمل کردند؟!

وقتی حرامیان در خیابان‌های تهران شعار می‌دادند؛ “انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است” و وقیحانه فریاد می‌زدند: “مرگ بر اصل ولایت فقیه”، آقای هاشمی رفسنجانی که در همه صحنه‌ها چه پیش و چه پس از انقلاب در برابر منافقان و نامحرمان سینه سپر می‌کردند، کجا بودند؟ برخی فرزندان او در لابه لای فتنه‌گران که اصل نظام را نشانه گرفته بودند، در این اردو کشی خیابانی چه می‌کردند؟

آیا فیلم و عکسی از ایشان که نشانه حمایت از نظام مظلوم جمهوری اسلامی در فتنه ۸۸ باشد وجود دارد؟ غیر از فرمان شورش خیابانی که ساعات نخست رای گیری انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ توسط همسر محترم ایشان صادر شد و نیز قبل از آن نامه بدون سلام و بسم الله ایشان که خبر از ظهور آتشفشان‌های جدید می داد، سند دیگری هست؟!

هشدار آقای هاشمی را باید جدی گرفت و از خط امام و راه امام فاصله نگرفت. مهمترین مولفه خط امام و راه امام (ره) حفظ نظام است، چرا که امام (ره) فرمود:

– “حفظ نظام جمهوری اسلامی از اهم واجبات عقلی و شرعی است که هیچ چیز به آن مزاحمت نمی‌کند.” (۲)

– “حفظ ثغور اسلام جزء فرایضی است که هیچ فریضه‌ای بالاتر از آن نیست، حفظ اسلام است.” (۳)

چرا آقای هاشمی در سال ۸۸ از این فریضه الهی که در خط امام (ره) یک شاخص است غفلت کردند و تاریخ خدمات خود به انقلاب را مخدوش نمودند و حاضر نیستند حتی آن را به نوعی ترمیم کنند؟

۳- ایشان در مورد نامزدی خود در سال ۸۴ مطالبی به همسر گرامی امام (ره) نسبت می‌دهند که موجب وهن و تحقیر نامزدهای مطرح در این سال می‌باشد. بانو ثقفی الآن در قید حیات نیستند تا نسبت به صحت و سقم آن اظهار نظر کنند.

اگر این نقل قول درست باشد و ایشان نسبت به آینده برخی از نامزدها به ایشان هشدار دادند که قرار است با انقلاب چه کنند، یکی از آن نامزدها آقای کروبی بوده است. چرا ایشان برخلاف توصیه همسر امام (ره) در فتنه ۸۸ در مورد خیانتی که کروبی به رای ملت کرد و با منافقان و ضدانقلاب‌ همراه شد، چیزی نگفتند و جلوی محاربه او با نظام را نگرفتند؟

ثانیا: به غیر از آقای کروبی، عناصری چون آقایان لاریجانی، محسن رضایی، قالیباف و… نامزد بودند. آیا بانوی انقلاب در مقام تحقیر این افراد بودند که سابقه آنها در خدمت به انقلاب و کشور روشن است؟ آیا دلیل اینکه سال ۹۲ هم می‌خواستند نامزد شوند همین است؟ یعنی آقای روحانی را لایق این سمت نمی دانستند؟!

۴- مسئله حق الناس بودن رای ملت که از سوی مقام معظم رهبری مطرح شده است و برای چندمین بار مورد تاکید آقای هاشمی قرار گرفته چیز بسیار خوبی است. آیا از نظر ایشان سال ۸۴ که مجری انتخابات، دولت خاتمی بوده است رای ملت به عنوان یک امانت و حق الناس رعایت شده است یا نه؟ اگر شده است چرا وی و برخی افراد خانواده وی آن را زیر سئوال می‌برند؟ چرا حق مردم را در تعیین سرنوشت خود به رسمیت نمی‌شناسند؟ چرا همین حق را سال ۸۸ به رسمیت نشناختند و از پروژه‌ “دروغ تقلب” به عنوان رمز آشوب حمایت نموده و یا در خوش بینانه‌ترین تحلیل‌ها سکوت کردند؟!

آیا رای ملت فقط در یک دوره خاص، حق الناس است و در ادوار دیگر حق الناس نیست و می‌توان نظام را تا مرز بغی و محاربه در معرض تاراج گرگ‌های جهانی قرار داد؟

گذشته‌ها، گذشته است. اصل هشدار آقای هاشمی رفسنجانی را باید جدی بگیریم. انحراف از خط امام و راه امام خطرات بسیاری ایجاد می‌کند؛ اولین خطر آن این است که وظیفه حفظ “نظام” فراموش می‌شود و جای آن را به حفظ “خود” می‌دهد. تاریخ اسلام و ایران گواهی می دهد اگر نظام حفظ نشود، “خود” هم حفظ نخواهد شد. برای حفظ خود هم که شده است باید از نظام صیانت کرد.