خبرگزاری بیان گلپایگان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیان گلپایگان ، به عنوان مقدمه خدمت سروران ارجمند عرض نمایم؛ هستند کسانی که از آشفته بازار هنری سوء استفاده کرده و آگاهانه و ناآگاهانه نیات خود و مقاصد غرب را ترویج می دهند و خواسته و ناخواسته عمله ی هجمه ی غرب می شوند. هنرمند متعهد ضمن بیزاری از این جریان خود را ملزم به مبارزه با آن می داند.

ادبیات بر سه قسم است؛ عام، خاص و نهادی (حرفه ای). ادبیات عام رسالتی بر دوش ندارد.

می ماند دو نوع خاص و نهادی که مکمل یکدیگرند. اما اساس ادبیات مسئولیتش بر دوش ادبیات خاص است.(1)

تعهد یا عدم تعهد ادبیات خاص بر عهده ی هنرمندان جامعه است. به عنوان مثال شاعر یا نویسنده ای که دغدغه اش رشد و تعالی جامعه به سوی اهداف متعالی اسلام و حکومت “الله” است با شاعر و نویسنده ای که در صدد ترویج فرهنگ غرب و بیگانه است متفاوت است، اولی اخلاق و ارزش ها را تبلیغ و سعی در تبیین آن ها دارد و دومی با بیان فرهنگ غرب سعی در ترویج ابتذال، بی بند و باری، و خلاصه ضد ارزش ها دارد.   این جاست که «آلبرت کامو» داد سخن می دهد که:

« هنرمند غیر متعهد کلمات را به فحشا می کشاند» (2) (توجه کنیم این توضیح قابل تعمیم به دیگر رشته های هنر نیز می باشد»

این جاست که رسالت هنرمند متعهد آشکار می شود. از آن جایی که در مملکت اسلامی و شیعی زندگی می کنیم و در فضای ایرانی با فرهنگ 2500 ساله نفس می کشیم آیا سزاوار است فرهنگ غرب و ارزش های(؟!) آن را رواج دهیم؟ آیا این نوعی نمک خوردن و نمکدان شکستن نیست؟

انجام هر گونه فعالیت به ویژه فعالیت در حوزه ی ادبیات اعم از منثور، منظوم، طنز، جد، سرگرمی و … باید در راستای سعادت و خوشبختی نوع انسان باشد. و جامعه مسلمان معتقد است اسلام کاملترین دینی است که سعادت بشر را تامین کرده و بایستی دیگر ادیان و مکاتب، اسلام را الگو قرار دهند.

گر تعهد با هنر گردد قرین

خلق و رحمان بر تو گویند آفرین…

1)رادیو معارف/برنامه عصرگاهی نقد و نظر / برگرفته از بیانات دکتر لبخنده

2)به نقل از مقاله تحلیلی«ادبیات آزاد یا متعهد» به قلم شهید مرتضی آوینی

3)برگرفته از سایت www.vista.ir ملاحظات اسلامی درباره ی ادبیات متعهد.