خبرگزاری بیان گلپایگان

مناره سلجوقی گلپایگان،نخستین فانوس صحرایی جهان و مسافران جاده ابریشم+تصاویر

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیان گلپایگان، مناره 18 متری شهر گلپایگان که به آن «میل گلپایگان» هم گفته می‌شود، در زمره بلندترین مناره‌های قرن پنجم هجری قمری است، مناره گلپایگان در تاریخ 28 خرداد 1315، با شماره 250 جزو آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این بنا در سال 18-1317 مرمت شده ‌است، مناره گلپایگان دارای دو در است و در درون آن پلکانی تعبیه شده‌است، قسمت‌های پایین و بالای مناره مرمت شده و دارای کتیبه آجری است که این کتیبه به خط کوفی نوشته شده و فاقد تاریخ بوده و متن کتیبه آن از آیات کلام الله مجید است.

این مناره با قدمتی حدود 900 سال در برابر عوامل طبیعی (زلزله، باد، باران، سرما و گرما) سرفراز برجای مانده‌ است و از جمله بلندترین مناره‌های ایران محسوب می‌شود، دو راه پله دارد که به صورت دورانی با 64 پله به بالای مناره می‌توان صعود کرد. این مناره از زمان سلجوقیان می‌باشد که ساختمان آن را احتمالا با ساختمان مسجد جامع و بازار چهارسوق همزمان می‌دانند،

اشعار نوشته شده بر مناره سلجوقی گلپایگان

گفته می‌شود این مناره برای راهنمایی کاروانیان بوده و بالای آن چراغ نصب می‌کرده‌اند و در جنوبی چهارسوق از جلوی مناره شروع می‌شده‌است.

فعلاً خیابان، گودتر از سطح پای مناره و بازار چهارسوق است. در داخل منار و بالای راه پله‌ها در میان اشعار و یادگاری‌های نوشته شده، این شعر هم دیده می‌شود:
منار است و نشان باستان است
چه تاجی بر سر گلپایگان است.
دریغا کاین نشان آسمانی
که…بر زمین و سر بر آسمان است.
زیر این شعر امضاء شده بود: «سید علی آقا ابطحی اهل گوگد و ساکن تهران»

شیرهای مناره

دو شیر قبلا در محل پاشیرا نزدیک مقبره باباعبدالله در کنار جاده قافله و ابتدای کوچه حکومتی بودند. میدان پاشیرا نسبتا وسیع و دکه بازی و ورزش بچه‌های محل بود و براین شیرها که وسیله سرگرمی بچه‌ها بود سوار می‌شدند و بازی می‌کردند. بعد از خیابان کشی چون خیابان چند متری از جاده قافله فاصله پیدا کرد و زمین‌های اطراف پاشیرا را با قسمتی از جاده قدیم به مالکین آن حدود دادند و میدان پاشیرا را هم گودبرداری نمودند که رختشوی خانه بسازند. شیرهای سنگی را با تخته و گرده چوب و غلطک که بوسیله دو گاو نر کشیده می‌شد، تک تک به پای مناره منتقل کردند.
از دو شیر سنگی امروز، یکی تنها شده و در زیر سایه مناره سلجوقی در فراق دوست بسر می‌برَد. یکی از شیرها را چند سال قبل دزدیدند و الان تنها یک شیر در پای منار است.
شیرهای به این سنگینی که با غلتک و ۲ گاو نر آوردند را در روز روشن با جرثقیل در نزدیکی کلانتری به سرقت برده اند و هنوز اثری از آن نیست.