رسایی به روحانی چه گفت و چه شنید!،

اما در این تصاویر من به روحانی چه گفتم که چشم دوربین ها آن را ضبط کرده و در رسانه ها منتشر شده است. رفتم کنار صندلی تکی ردیف اول که جایگاه اختصاصی رئیس جمهور است و به آقای روحانی گفتم: چرا اینگونه سخن گفتید؟ مگر به دنبال رأی آوری وزیری که معرفی کرده اید، نیستید؟

آقای روحانی خندید و گفت: من که چیزی نگفتم، ما همه برای خدمت آمده ایم، هم مجلس و هم دولت، باید با هم مشکلات را حل کنیم.

گفتم آقای روحانی اگر معتقدید که در افکار عمومی جایگاه خوبی دارید چرا مذاکرات هسته ای را محرمانه کرده اید؟ آن که در مذاکرات مقابل شما نشسته مگر دشمن نیست؟

آقای روحانی گفتند: قطعا طرف مقابل دشمن ماست که مذاکره می کنیم و چیز محرمانه ای نداریم. همه چیز شفاف است و آنها هم می دانند.

گفتم: آقای رئیس جمهور حرف من هم همین است. شما بر خلاف تیم مذاکره کننده قبلی که اعلام می کرد در برابر دوربین ها حاضر است مذاکره کند، مذاکرات را محرمانه کرده اید؛ در حالی که در دو جا یک موضوعی را پنهان می کنند و محرمانه می شود. یکی وقتی می خواهیم دشمن از آن محتوا مطلع نشود مثل تصویب بودجه نهادهای امنیتی و نظامی ولی در خصوص موضوع هسته ای که مذاکره با دشمن است و آنها هم بلادرنگ محتوای مذاکره را در اختیار اسرائیل و شیخک های خلیخ فارس می گذارند پس دلیل محرمانه بودن مذاکرات این نیست اما گاهی به دلیل دیگری هم محتوایی محرمانه می شود و آن وقتی است که ضرر بزرگی کرده ایم و می خواهیم دوست نفهمد چون اگر بفهمد عصبانی و ناراحت می شود مثل دانش آموزی که کارنامه مردودی به خانه می برد و آن را از دیگران پنهان می کند یا وقتی بیماری صعب العلاج فردی را پنهان می کنند و به کسی نمی گویند.

آقای روحانی فقط خندیدند و گفتند اینطور نیست ما ان شاءلله خواهیم گفت که چگونه از حقوق ملت دفاع شده …

گفتم: آقای روحانی شما در توافقنامه ژنو 28 امتیاز نقد داده اید و 8 امتیاز نسیه گرفته اید و بعد از یک سال در وین مجددا همین امتیازات را داده اید اگر بیشتر نباشد. پررویی و زیاده خواهی طرف مقابلتان به خاطر متن غیر حقوقی توافقنامه ژنو است …

و برادر حسین فریدون وارد بحث شدند و گفتند: دیر شده باید به جلسه ای برسیم و آقای روحانی با لبخندی از صندلی خود بلند شدند و رفتند در حالی که علی مطهری داشت مخالفت می کرد …