گلپایگان قطب گردشگری مرکز کشور

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بیان گلپایگان، صنعت توریست و گردشگری امروزه در جهان یکی از پر درآمدترین صنایع محسوب می شود و کشورهای مختلف با بالا بردن جاذبه های توریستی خود همواره سعی در جذب حداکثری توریست به سمت خود را دارند .
در حال حاضر کشورهایی وجود دارند که اصلاً مبنای اقتصاد آنها بر پایه جذب توریست است و درآمد حاصل از توریست و گردشگر بسیار بیشتر از درآمد حاصل از فروش نفت در کشور ماست!.
در این چند سال نیز کشورهای اطراف ما گامهای بزرگی را در جهت جذب توریست برداشته اند. همانطور که مشخص است مبحث ما در این مطلب، موضوع جذب توریست و گردشگر است. و مشخصاً نه گردشگر خارجی بلکه جذب گردشگران داخلی که خواسته یا ناخواسته منجر به جذب توریست خارجی هم می شود.
هم اکنون در اطراف شهر ما گلپایگان، هستند شهرهایی که با برنامه ریزی و همتی همه جانبه توانسته اند اقدام به معرفی شهر خود بعنوان شهری گرشگر پذیر در کشور و به تبع در سطح جهانی خود را معرفی کنند.
درکنار شهرهای بزرگ همجوار ما نظیر قم و اصفهان که دیگر نیاز به معرفی ندارند، هستند شهرهای کوچکی مانند کاشان، محلات، خوانسار که توانسته اند (با رده بندی خاص) تا حدودی خود را بعنوان شهرهای پذیرای گردشگر معرفی نمایند.
جذب گردشگر، که در اینجا منظور ما فعلا و اساساً گردشگر داخلی است؛ می تواند نقش بسیار مهمی را برای پیشرفت و رونق همه جانبه یک شهر بردارد. این موضوع با نگاهی به شهر هایی که پذیرای گردشگر هستند براحتی قابل درک است.
ایجاد و تقویت جاذبه های گردشگری علیرغم جذب سرمایه، باعث رونق یک شهر در همه سطوح می شود، رونق بازارهای فروش محصولات، رونق تولیدات داخلی یک شهر به جهت عرضه محصولات (منظور تولید صنایع دستی، محصولات خوراکی و … است)، ایجاد اشتغال در ابعاد مختلف و به تبع بالا رفتن سطح درآمد مردم منطقه، کاهش معضل بیکاری، کاهش معضل خروج نیروی کار و مردم منطقه به جهت پیدا کردن کار، به شهرهای بزرگ، و … .
شهرستان گلپایگان با داشتن پیشینه ای طولانی در ادوار تاریخ، شهری ریشه دار و با سابقه تمدنی بالا همواره شناخته شده است. شهری با دشتی سبز و خرّم، مُشَجّر و پر درخت و محصور در میان کوه های بلند زاگرس مرکزی. نگین سبزی در منطقه مرکزی ایران که مدت هاست از سدی در بالا دست شهرستان احداث شده، مشروب می گردد.
به جرأت می توان گفت که یکی از زیباترین مناطق مرکزی ایران، دشت زیبای گلپایگان است. وجود زمینهای حاصلخیز، جاذبه های تاریخی مختلف، مرقد امام زادگان متعدد، احداث دو سد و وجود یک رودخانه دائمی در مسیر آن، محصولات متنوع لبنی، صنایع دستی(منبت، فرش، کارهای چوبی و …)قرار گرفتن در کنار دو استان (قرار گرفتن در کریدور جنوب به شمال کشور و مرکز به غرب کشور) وجود مراکز آموزشی و دانشگاهی متعدد و بسیاری از مسائل دیگر، همه و همه باعث شده تا گلپایگان در شرایطی بسیار استثنائی به جهت تبدیل شدن به قطب گردشگری منطقه مرکز کشور قرار بگیرد و بعنوان منطقه ویژه گردشگری معرفی شود.

اتفاقی که متاسفانه به دلایل مختلف و در سایه بی توجهی مسئولین و شاید هم کم همتی و بی انگیزگی اغلب خود ما مردم گلپایگان، به تأخیر افتاده و حرکتی در جهت آن نشده است. شاید بعضی خوانندگان محترم نشریه مقاله فوق را موضوعی آرمانی و دور از دسترس تلقی کنند، لذا لازم است برای جا افتادن موضوع به گوشه ای از ویژگی های منحصر به فرد گلپایگان اشاره ای داشته باشیم.

موقعیت گلپایگان از منظر جغرافیایی:

شهرستان گلپایگان بدلیل هم مرز بودن با دو استان مرکزی و لرستان به نوعی کُریدُر و راهی است برای اتصال غرب و شمال غرب کشور به مرکز و جنوب کشور، فلذا مدتها بود علی رغم اینکه راه های متصل به شهرستان راه های مناسبی نبودند ولی بسیاری از خودروهای سبک و سنگین که مقصد عبور از مرکز کشور و شهرهای جنوبی به سمت غرب و شمال غرب کشور و بالعکس را داشتند، مسیر گلپایگان را برای عبور و مرور انتخاب کنند؛ و هم اینک نیز به حمدا… و با تلاش مسئولین، خاصه نماینده قبلی و پیگیری های نماینده فعلی در مجلس شورای اسلامی راه های عبوری شهرستان خاصه جاده موته دو بانده شده و عبور و مرور سهل تر و ساده تر گردیده و موضوع عبور وسائط نقلیه مورد اشاره چندین برابر افزایش یافته است.
فلذا این مسئله خود یکی از موضوعاتی است که گلپایگان را در موقعیتی طلایی قرار داده است. در صورت سفر به شهرهای همجوار و اطراف گلپایگان (تا شعاع و مسیر طولانی) در هیچ کدام نمی توان ترکیب کوه و رودخانه دائمی و دشت سرسبز و پردرخت و (همراه با دو سد) را پیدا کنید به جز،گلپایگان.
از هر کدام یک از ورودی های شهرستان وارد گلپایگان شوید؛ یک باره با دشتی بزرگ و صاف و هموار، سرسبز و پر درخت مواجه می شوید که ناخوداگاه حس بسیار خوبی را به شما می دهد. (دلیل تاکید بر پر درخت بودن گلپایگان این است که در شهرهای همجوار تجمع درخت و دشت و زمینهای کشاورزی کم و محدود است. چون بعضاً یا پردرختند و کمتر زمین کشاورزی دارند و یا کم درختند و بیشتر زمین کشاورزی دارند. لذاست که این امر بر افزایش زیبایی گلپایگان تأثیر زیادی می گذارد.)

موقعیت گلپایگان از منظر اماکن تاریخی:

وجود مرقد امام زادگان، مساجد تاریخی، پل تاریخی و مناره سلجوقی، تپه های باستانی، نوشته های باستانی همچون خط عیلامی و پهلوی( که در نوع خود کم نظیر و منحصر به فرد است)، وجود ابنیه های تاریخی ارگ گوگد و خانه های قدیمی و …)
پیگیری و سرمایه گذاری مسئولین برای مطالعه بر روی تپه های باستانی با قدمت 7000 و 6500 ساله و شناسایی مناطق دیگر که اگر از تپه سیلک کاشان ارزشمند تر نباشد، قطعاً چیزی کم نخواهد داشت ، یکی از پتانسیل های بالای تاریخی گلپایگان است.
همچنین وجود اماکن و ابنیه تاریخی که در صورت تعمیر و مرمت و بازسازی همچون ارگ تاریخی گوگد می تواند جهت معرفی شهرستان برای جذب گردشگر بسیار موثر باشد.

وجود بارگاه های امام زادگان جلیل القدر در جای جای شهرستان در صورت معرفی درست به جامعه شیعی ایران و دوستداران اهل بیت (ع) و نیز، ارج نهادن و اهمیت دادن به این اماکن مقدّسه، هم از نظر فرهنگی و رشد و تعالی مذهبی شهرستان و هم از نظر جذب به اصطلاح توریست مذهبی، می تواند نقش بسیار بسیار ویژه و ارزنده ای را برای ارتقای جایگاه گلپایگان رقم بزند، به شکلی که وجود این تعداد حجم بالای اماکن مقدسه در گلپایگان و نیز وجود مراجع، عالمان و عارفان نامداری که همواره در طول تاریخ از این دیار به جهان تشیع معرفی شده و نقش کلیدی را در پیشبرد فرهنگ شیعه ایفا کرده اند، در صورت تلاشی همه جانبه از سوی مردم و مسئولین می تواند گلپایگان را بعد از مشهد و قم و شیراز و ری، به عنوان چهار یا پنجمین شهر مذهبی ایران به همگان معرفی کند.
به عنوان نمونه فقط و فقط اگر به جهت معرفی امام زادگان هفده تن (ع) و ویژگی های منحصر به فرد این زیارتگاه اقدامی همگانی و یک صدا از سوی کلیه مسئولین شهرستان (اعم از داخل و خارج شهر) و مردم شهرستان، همچنین رسیدگی به وضعیت مکانی این زیارتگاه ویژه، صورت پذیرد، قطعاً برکات بسیار بیشماری عاید شهرستان خواهد شد که خود مقاله ای جدا می طلبد که ان شاء ا… بدان خواهیم پرداخت.

وجود موزه ای طبیعی از مجموعه سنگ نگاره ها(وجود 31 مجموعه که مهمترین آنها منطقه غرقاب و کوچری می باشد)، مربوط به انسان نخستین و عصر شکار که در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد است که جاهای مختلف شهرستان خاصه منطقه غرقاب وجود دارد و در صورت معرفی و اطلاع رسانی صحیح و تسهیل در راه های دسترسی به این سنگ نگاره ها، می تواند نقش بسیار بسزایی را در جهت جذب گردشگران و توریست ایفا کند.
عرصه و منظر طبیعت شهرستان گلپایگان:
یکی از موضوعاتی که در جذب گردشگر داخلی بسیار موثر است وجود مناطق طبیعی و جاذبه های طبیعی یک منطقه است. امروزه حتی در کویر هم با ایجاد شرایط و بسترهای مناسب جذب گردشگر می کنند. ولی طبیعت سرسبز یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری است.
شهرستان گلپایگان به دلیل داشتن طبیعتی سرسبز آن هم در منطقه مرکزی ایران با سرمایه گذاری هدفمند و برنامه ریزی مُدَوّن و مشخص و ایجاد زیرساخت های لازم می تواند در این زمینه بسیار توانمند عمل کند و با توجه به تمرکز جمعیتی مرکز ایران، گردشگران زیادی را به خود جذب کند.
وجود آب دائمی در پشت (ورودی) سد قدیم و نیز ورودی سد جدید و شکل گیری طبیعتی سبز و خرم در حاشیه رودخانه( البته متاسفانه طبیعت زیبای این منطقه علی رقم هشدارهای مکرر شدیداً با خطر یک فاجعه زیست محیطی مواجه شده و هیچ اقدام موثر و اجرایی هم در راستای جلوگیری از بروز این فاجعه صورت نگرفته و این شبهه را به ذهن متبادر می سازد که مسئولین امر هیچ دغدغه و نگرانی نسبت به این موضوع ندارند)، وجود صحراها و باغات سبز و خرم، وجود حاشیه و ساحل سد قدیم و برنامه ریزی برای سد جدید، برنامه ریزی جهت ساماندهی به وضعیت حاشیه رودخانه گلپایگان که از داخل شهر می گذرد، زیبایی های فصلی شهرستان که در چهار فصل سال زیبایی های خاص خود را دارد، وجود دشت های سبز و خرم در ماه های اول سال، دشت لاله های واژگون، ایجاد بستر مناسب جهت ماهیگیری در فصول مشخص از سال، بهره گیری از بیابان های تاریک شهرستان جهت رصد ستارگان به دلیل وجود بستر مناسب، برنامه ریزی جهت ورود تورهای مختلف گردشگر، و گروه های مختلف مانند گروه های کوهنورد(بدلیل زیبایی و لذت سعود به کوه های شهرستان خاصه کوه الوند که به اعتراف کلیه کوهنوردان یکی از بهترین و زیباترین کوه های منطقه جهت صعود کوه الوند است)

تورها و گروه های دوچرخه سوار که جدیداً در کشور رونق خوبی پیدا کرده است، همه و همه بخشی از توانمندی های شهرستان در مبحث استفاده از پتانسیل های طبیعی شهرستان جهت جذب گردشگر است.که باید نسبت به آن برنامه ریزی کرد و با راهبردی صحیح به هدف مطلوب رسید.

زیرساخت ها:

شاید به جرات بتوان گفت مهمترین کار برای جذب گردشگر ابتدا ایجاد زیرساخت های اولیه و سپس تکمیل و توسعه این زیرساخت هاست. این زیرساخت ها می تواند شامل: زیرساختهای فرهنگی، فیزیکی، اجتماعی باشد.
-ساخت هتل و استراحت گاه مناسب برای همه سطوح جامعه به لحاظ توان مالی، استراحت گاه های ارزان و نیز بنا به توان با قیمت های بالاتر.
-نظارت جدی بر مرمت، بازسازی و احیای اماکن و یا مناطقی که هدف گردشگری است .
-نظارت جدی بر حفظ محیط زیست و منابع طبیعی از طریق نظارت فیزیکی و ترویج فرهنگ حفظ محیط زیست.
-بالا بردن سطح فرهنگی شهرستان و ترویج همگانی موضوعاتی فرهنگی با ابزار و وسایل مختلف تبلیغاتی و تلاش جهت احیای فرهنگ اسلامی ایرانی.
-اندیشیدن راهکارهای متناسب جهت جلوگیری از تهاجم فرهنگ های مخرب بدلیل حضور توریست و گردشگر با تبلیغ و ترویج جایگاه مذهبی گلپایگان.
-تصویب و اجرای قوانین تسهیل کننده حضور سرمایه گزاران و نیز اجرای قوانین سخت گیرانه و جدی جهت جلوگیری از زمین خواری، تخریب و سوء استفاده از طبیعت زیبای شهرستان و نظارت دائم به حسن اجرای قوانین و احترام به آن که خود در حال حاضر به معضلی در شهرستان تبدیل شده است.

کلام آخر:

بحمدا… تلاش های خوبی از سوی مسئولین دلسوز شهرستان در ادوار اخیر به جهت موضوع فوق صورت گرفته که قطعاً کافی نیست و نیاز به برنامه ریزی و همدلی مردم و مسئولین وجود دارد که بتوان گلپایگان را به منطقه ویژه گردشگری مرکز ایران تبدیل کرد، موضوعی که به هیچ وجه نه تنها دور از دسترس نیست بلکه با عزمی همگانی ، در آینده ای نزدیک می توان به این مهم دست پیدا کرد.
اگر تأملی کوتاه در این چند ماهه بکنیم مثلاً اگر در همین ایام تعطیلات عید فطر همشهریان عزیز گذری به جاده کوچری کرده بودند، قطعاً با انبوه خودروهایی مواجه می شدند که از پلاک های این خودروها با شماره های جور واجور می شد تشخیص داد که از اقصا نقاط ایران مسافر و گردشگر به این منطقه آمده است. و موید نوشتار فوق می باشد.
در همین شهرهای همجوار ما اگر بخواهیم منظره ای خدادادی را ببینیم یا به پارکی کوچک جهت تفریح برویم باید حتماً قبض ورود دریافت کنیم واِلا اجازه حضور نداریم و از همین منابع کم هم بهره می برند و برای آن هدف گذاری کرده اند، چرا نباید گلپایگان از بسترهای مناسب و خدادادی استفاده بهینه کند و بهره آن عاید شهرستان شود؟!!!