عزم همگانی لازم است

ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خدا دوباره از راه رسید. ماهی که خداوند خود میزبان بندگانش می شود و خود سفره میهمانانش را برای بندگان می گستراند. دراین ماه پر خیر و برکت که بنابر فرمایش پیامبرعظیم الشان اسلام(ص) حتی نفس کشیدن بندگان عبادت محسوب می شود. فرصتی دوباره است برای پالایش دل و روح از زنگارهای نفسانی، و زنده شدن دلهای عاشقان خدا.
در این ماه همه و همه پیر و جوان در تلاش اند تا تراز بندگی خود را بالا برند و خود را هر چه بیشتر به معبود نزدیک کنند و از این خوان گسترده بهره مند شوند.
حال دراین بین متاسفانه هستند اندک کسانی که به هر دلیل در مقابل حضرت حق سر تعظیم فرود نیاورده و تسلیم امر خدا نمی شوند.
خیالی نیست، آنها خود می دانند و خدای خویش. در این جا وظیفه ای هم بر دوش کسی نیست که از این امر جلوگیری کند. حال این موضوع تا زمانی است که عدم رعایت دستورات و اوامر پروردگار جنبه شخصی و خصوصی داشته باشد. به این معنی که فرد در ملاء عام مرتکب منکر نشود و جنبه عمومی نداشته باشد، ولی زمانیکه در جامعه اسلامی منکر از موضوع خصوصی و حریم شخصی خارج و موضوع آن عوض شد و شکل عمومی به خود گرفت بر همگان(مسلمین) واجب است که تمام قد؛ در مقابل آن بایستند و هر کس به فراخور حال و در حیطه اختیارات از آن منکر جلوگیری نمایند و در این بین خاصه از نهاد های مرتبط توقع می رود که قویاً پیگیر برخورد و رفع آن باشند.
متاسفانه به دلیل عملکرد ضعیف همه، بله همه ما اعم از خانواده، مدرسه، دانشگاه، نهادهای دینی و فرهنگی کشور مدت ها است دچار آلودگی شده، آلودگی که دیده بان هوشیار و بصیر انقلاب امام خامنه ای(مد ظله) هشدار آن را به عناوین مختلف از مدت ها قبل داده اند و چندی پیش از رخنه فرهنگی دشمن سخن گفتند و ابراز نگرانی کردند ولی افسوس… .
یکی از مصادیق منکر که متاسفانه کم وبیش دراین ماه مبارک دیده می شود؛ موضوع روزه خواری در ملا عام است، موضوعی نگران کننده که اگر برخورد جدی با آن نشود، این موضوع نیز همانند بد حجابی و دیگر منکرات به امری عادی در جامعه تبدیل خواهد شد و در اینجا باید اعتراف کرد که این موضوع در شهری مذهبی چون گلپایگان هم در حال وقوع است و متاسفانه دیده شده که تعداد اندکی خیلی راحت به روزه خواری در خیابان و معابر و اماکن عمومی می پردازند و هیچ برخوردی با آنها صورت نمی گیرد. در این بین اگر مومنین با غیرتی هم پیدا شوند که نسبت به این موضوع معترض می باشند با برخورد وقیحانه و گستاخانه روزه خواران مواجه می شوند و آمران به معروف عملاً راه به جایی نمی برند.
سوالی که در این جا مطرح می شود این است: که در این جا وظیفه مردم و مومنین که قاطبه و عامه جامعه را در بر می گیرند چیست؟
وظیفه دستگاه ها و دوائر ذیربط جهت مقابله با این پدیده زشت و منکر چیست؟
چرا عده ای اندک و انگشت شمار بتوانند به راحتی و بدون دغدغه حرمت شکنی کنند و اعتقاد و عقیده جمع کثیری را با عمل خود به سخره بگیرند و در آخر هم اگر کسانی به آنها معترض شدند؛ با قیافه حق به جانب رو در روی مردم قرار بگیرند؟
در این جاست که به نظر، همه و همه، مردم و مسئولین باید با اقدامی همگانی چه از بعد فرهنگی و چه از بعد عملی در مقابل همه منکرات و خاصه در این ماه عزیز و مبارک در مقابل عمل شنیع روزه خواری بایستند.
دوائر ذیربط که متصدی رسیدگی به این پدیده زشت و گناه عمومی می باشند هم باید حمایت همه جانبه خود را از مومنین و صائمینی که معترض به روزه خواران هستند در عمل نشان دهند تا انشا … این پدیده امری رایج و عمومی هماهنگ بعضی از منکرات نشود.
والسلام علی من التبع الهدی.

ســرچــشـمـه شـایـد گـرفـتــن بــه بــیـل ///چـو پـر شـد نـشـایـد گـذشـتـن بـه پـیـل

م.م