خبرگزاری بیان گلپایگان

عجب روزگار غریبیه!بین این همه آدم به درد بخور که سرشون به تنشون می ارزه وبین سرها سری هستند،این معترض ننه مرده که حتی سرشم به تنش زیادی می کنه شده رفیق و شفیق ما.!!!دیروز از من سؤالاتی می کرد که دود از سرم بلند می شد!!اومده به من میگه اگر یه نفر بیاد به آدم یه چیزی بده که در ازاش کاری رو واسش انجام بدی،یا نه برعکس کاری رو انجام ندی،میشه ازش گرفت!!!؟؟گفتم:منظورت رو نمی فهمم؟درست توضیح بده ببینم چی می خوای بگی؟چه کسی خواسته به تو چیزی بده؟درازای چه کاری؟گفت:حوصله داشته باش،تو که کم حوصله تر از منی!!چند وقت پیش از مقامات و بچه های بالا با بنده تماس گرفتند که آقااگر شما قول بدید دیگه در مورد کم وکاستی ها و نیمه ها ی خالی لیوان گلایه نکنیدو سرتون به کار خودتون باشه،ما هم قول میدیم جبران کرده از خجالتتون در بیاییم.و حتی گفتند اگر بتونید نیمه های خالی رو پر نشون بدید که ما خجالت زدتون هم میشیم!!!حالا من موندم حیرون،که پس به بقیه که حرفی نمی زنند و از چیزی گلایه نمی کنند و در برخی مواقع نیز اظهار خرسندی از وضع موجود کرده و هر روز به بهانه های مختلف با به کار بردن انواع و اقسام «القاب قلابی یا قلاب القابی»!! و با نصب یه سری اطلاعیه ها و پلاکارد ها ی متنوع،که در اونها با مجیز گویی هایی که خوشبختانه در این زمینه نیز دستی هم در آتش دارند از یک «مسئول به ظاهر آگاه یا یک آگاه به ظاهر مسئول»!!!!!حرف زده و از کار نکرده ایشان تقدیر و تشکر می کنند چرا تا به حال چیزی تعلق نگرفته؟وکسی از خجالت درشون نیاورده؟خدا رو چه دیدی،شایدهم کار بقیه از این فراتر رفته و خجالت زدشون هم شدند و ما از همه جا بی خبریم؟!!!!!گفتم بیام از تو بپرسم:نکنه گلاب به روتون،می خواند به من رشوه بدند؟یا اینکه خدایی نکرده زبونم لال می خواند حق السکوت پیشکش کنند؟بهش گفتم:خب اینو از اول بگو برادر من،ببین معترض جان!به این خجالت زدگی نه میگن رشوه ونه حق السکوت.بلکه میگن«عدم ایجاد تنش در جامعه» که نه تنها هیچ منافاتی با عرف وقانون نداشته بلکه تاکیدی براون هم به حساب میاد.در ثانی مگه بقیه چکار می کنند که هیچ کس از دستشون ناراحت نمی شه وبرای بقیه نیز الگوهم به حساب میاند؟!!!!! پس اگر از من میشنوی قبول کن که شاعر می فر مایند:«خواهی نشوی رسوا/همرنگ جماعت شو»تا یه موقع به قول گفتنی مثل بعضی ها خرگس معرکه به حساب نیای!!!!!

مخلص شما خرمگس معرکه