خبرگزاری بیان گلپایگان

 3-ترس های بی مورد:ترس های انسان بر دو نوع است:ترس های معقول که ناشی از عاقبت اندیشی صحیح است و ترس هایی که از ضعیف بودن انسان سرچشمه می گیرد.

ترک امر و نهی در مسائل دینی اگر بر مبنای تعقل و تفکر باشد در مواردی جایز و حتی مواردی واجب می باشد،اما اگر به خیالات واهی و بی اساس و ترسو بودن انسان منتهی گردد جایز نیست.این گونه موارد خبر از نوعی بیماری روحی و اسیر ذلت و خواری بودن می دهد، و مداوای آن نیز با بررسی ریشه های آن آغاز می گردد.

وقتی انسان از وجود چنین امری آگاه شد و دریافت که سبب اخلال در رشد معنوی و منافع دنیوی و اُخروی او گشته باید با تمرین و تکرار از کارهای کوچک شروع کند و بی وقفه ادامه دهد تا این صفت مهلک و منفی از وجود او بیرون برود.در آن زمان بدون هراس به امر و نهی دینی می پردازد و بهانه ها و توجیهات ذهن خود را به هیچ می انگارد.

4-وسوسه های شیطان:شیطان در هر کار خیری مانع تراشی می کند و بلکه در ارتباط با امر و نهی دینی،وسوسه های بیشتری دارد.یکی از وعده و وعیدهای او وعده فقراست.شیطان امر و نهی دینی را موجب فقیر شدن انسان معرفی می کند و القا می نماید که اگر امر به معروف و نهی از منکر بکنی،امتیازات تو کم خواهد شد و منافع تو تهدید می شود،معیشت تو به تنگنا می افتد و … .

راه مبارزه با این مسئله همانا تدبّر در قرآن کریم و روایات پیشوایان دین است که شیطان دشمن ما بوده و هیچ گاه لحظه ای از گمراهی و به انحراف کشاندن ما از پا نمی نشیند و اصلاً نباید به القائات او وقعی گذاشت.

5-جهالت و نادانی:یکی دیگر از عوامل ترک امر و نهی دینی،جهل و عدم آگاهی به اهمیت آن از نظر عقل و شرع است و راه اصلاح آن رجوع و مطالعه و حضور در صحنه ها و جلسات مربوط به شناخت این دو فریضه الهی است.البته نقش وسایل تبلیغاتی از جمله رسانه ملی،مطبوعات،نشریات و … را نیز نباید در این باره از یاد برد.

إن شاء ا…ادامه دارد.

حسین ناطقی