مشت هایی برای نابودی اسرائیل

به گزارش خبرگزاری بیان؛ میدان 17 شهریور گلپایگان سالهاست فریادهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل مردم شهر را در گوش خود دارد

آفتاب گرم و سوزان است.اما گرما مقاومت را بیشتر می کند.استقامت مردان خدا در گرما مضاعف است.ما را مرد مبارزه آفریده اند.ما مرد صحنه های نبردیم.دشمن را زیر پا می گذاریم .تاریخ زبان بگشاید و از دلاور مردی ما بگوید.انقلاب ما،مدیون استقامت سالهای مبارزه  42 تا 57 است شاید هم بیشتر.مرزها بیشتر برای مردان خدا یک استعاره اند تا یک واقعیت.مرز میان قلب ها را فقط ایمان و اعتقاد می سازد نه ساختارهای جهانی و بین المللی.هشت ساله نبرد بین حق و باطل و جنگ تحمیلی حتی نگذاشتیم یک وجب از خاک سرزمین عزیزمان ایران ،به دست بیگانه و زیاده خواهان غرب بیفتد.مکتب امام به ما آموخت که راه قدس از کربلا می گذرد.برای همین است که ابتدا دست دنیاطلبان شوم و خوارج زمانه را از حریم حرم الهی در عراق و سوریه کوتاه کردیم.شجره خبیثه داعش و تکفیر را خشکاندیم و البته در این راه بسیار زخم زبان شنیدیم از  بیگانه گرفته تا به ظاهرخودی و  در باطن بیگانه.خون دلها خوردیم که به ما  در رسانه هایشان می گفتند «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است،نه غره نه لبنان جانم فدای ایران» و هزاران حرف دیگر.اما می دانستیم که اینها همنوا با دشمن اند و گویندگان این سخنان به فرموده مولایمان علی (علیه السلام) تنها نوک بینی خود را می بینند.بصیرت ندارند و جز اهل صبر و بصیرت نمی تواند عَلَم این کاروان پر خطر را به دوش بکشد.

حالا نوبت قدس است قبله گاه اول مسلمانان،جایی که به اسلام تعلق دارد نه به صهیون،شرم باد به شرم الشیخ و سران سر سپرده عرب که پاره تن اسلام را به بیگانه فروختند و رژیم جعلی صیهیون را به رسمیت شناختند و رسماً اعلام دوستی با کفر را به صفحات ننگین تاریخِ سرسپردگی ثبت کردند.

معمار انقلاب،پیر مرادمان در ۱۶ مرداد سال ۱۳۵۸  به ما آموخت که وحدت و همبستگی بین المللیِ مسلمانان در جهان، می تواند سرنوشت مردم فلسطین را رقم بزند.به ما آموخت که باید به ندای مردان و زنان  و کودکان فلسطینی که در برابر جور زمانه فریاد داد خواهی سر می دهند لبیک گفت و  حالا نزدیک به سه دهه است که آخرین جمعه ماه مبارک رمضان برای ما روز دادخواهی از دژخیمان کودک کش اسرائیلی است که گلوله خود را در برابر جمعی بی دفاع و بی سلاح روانه می کنند و آنها سلاحی جز سنگ  و فلاخن برای دفاع از خود ندارند.

میدان 17 شهریور گلپایگان سالهاست فریادهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل مردم شهر را در گوش خود دارد.سرما و گرما ،برف و باران،سبب نشده که ذره ای از ارادت این مردم به ولایت و فرامینش کم شود.امسال هم با زبان روزه و با مشت های گره کرده برای دفاع از مظلومیت قدس به صحنه آمدند و حماسه آفریدند.مشت هایی گره کرده و فریادهایی که کاخ ظلم را به سر در می آورد و از حماسه سازان سالهای دفاع که 372 کبوتر خونین بال خود را فدای انقلاب و اسلام کردند چنین انتظار می رود که با مقاومت اسلامی در سرتاسر گیتی همراه شوند و این صدور انقلاب ماست و کور باد آنکه نتواند دید که انقلاب ما مرزهای جغرافیایی را در می نوردد.

و انقلاب ما  زنده است و پویا و با تمام مشکلات و کاستی های سر راه  خود استوار گام بر می دارد.
به قلم یاسر متانت