یک نابغه ی کوچک

چایکوفسکی (1840- 1893) موسیقی دان بزرگ روسیه و جهان درسن 8 سالگی متنی ادبی نوشته که برای نشان دادن نبوغ او به کار برخی از منتقدان آمده است. اگر چه ناامیدی زمینه ی مشترک نوشته ی چایکوفسکی و گوهر خلیل نژاد است اما بهای ادبی یک نوشته چیزی نیست که بشود آن را نادیده گرفت. برای همین تصمیم گرفتم یکی از نوشته های ادبی گوهر خلیل نژاد را در این جا بیاورم. نوشته ای که از نبوغ او حکایت می کند و مربوط به دو سال پیش می شود. یعنی وقتی که گوهر خانم فقط 7 سال داشته. برای او شاد کامی و موفقیت را آرزو می کنیم.

در تمام طول عمرم درد کشیدم و سکوت کردم و گفتم «هرچه بادا باد. به خیال این که دارد تمام می شود.» اما نشد. آن قدر طولانی شد که فکر کنم تا پایان عمرم ادامه داشته باشد. گاهی فکر می کنم می شود روزی تمام ناراحتی ها بروند و برنگردند. خدایا من دست گدایی خود را رو به تو دراز کردم، ولی خالی پایین آوردم. مگر نمی گویند خدا دعای بچه ها را مستجاب می کند؟ پس چرا این طور نمی شود؟ خدایا من سوال می کنم و تو جواب نمی دهی. شاید مشکل از گوش های من است. چه کنم؟…آیه هایت را می خوانم و کارهای خوب می کنم. به امید آن که جوابم را بدهی. خداحافظ.

گوهر خلیل نژاد – کلاس سوم ابتدایی – گلپایگان